ΑΥΤΗ Η ΚΟΛΑΣΗ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

H καθηγήτρια οικονομικών και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου της Μακεδονίας Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, μιλάει στο newscode για την ΕΕ, το ΔΝΤ, το Μνημόνιο και την ανάπτυξη.

Στο Γιώργο Γ. Λιάρο

«Αυτή η κόλαση σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούσε μονόδρομο για την Ελλάδα» τονίζει σε δηλώσεις της στο newscode.gr η πρώην πρύτανης, καθηγήτρια οικονομικών του Πανεπιστήμιου τη Μακεδονίας, Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη αναφερόμενη στο μακροοικονομικό περιβάλλον που έχει επικρατήσει στην Ελλάδα.

Το ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα μειωθεί μέχρι και 10% τα επόμενα χρόνια, η ανεργία θα σκαρφαλώσει στο 20%, ο πληθωρισμός θα υπερβεί το 7%. Υπογραμμίζει πως «δεν είναι τυχαία η καταβαράθρωση ολόκληρου του ευρωπαϊκού νότου».

Αντιθέτως, «είναι συνέπεια των επιλογών της μακροοικονομικής πολιτικής της ΕΕ και της ευρωζώνης, που όπως περίτρανα αποδεικνύεται, καταδίκαζε επί δεκαετίες τις λιγότερο προηγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες, σε αδυναμία πραγματικής σύγκλισης, σε απώλεια ανταγωνιστικότητας και σε προοδευτική υποκατάσταση της παραγωγής παραδοσιακών τους προϊόντων, με εισαγωγές». «Η Γερμανία ήταν αυτή που επωφελήθηκε το περισσότερο, απομυζώντας τον πλούτο του ευρωπαϊκού νότου» συμπληρώνει.

Αναφορικά με την πιθανότητα επιστροφής στην ανάπτυξη εκτιμά πως «απουσιάζει η αναπτυξιακή διάσταση. Ωστόσο, αποτελεί καθαρή ουτοπία κάθε συζήτηση γύρω απ’ αυτήν, και για όσο χρόνο είμαστε χειροπόδαρα δεμένοι με το βαθύτατα υφεσιακό και αντιαναπτυξιακό περιβάλλον του ΔΝΤ. Αλλά, και το ΔΝΤ, σε αντίθεση με ότι κατά καιρούς επίσημα υποστηρίζει, αποκλείει ηθελημένα από το μείγμα της πολιτικής του την ανάπτυξη, γιατί σ’ αυτήν περιλαμβάνονται και τυχόν κίνδυνοι αποτυχίας στους οποίους δεν πρέπει να εκτεθούν οι δανειστές. Αντιθέτως, η πάγια τακτική του ΔΝΤ είναι η αρπαγή του ήδη υπάρχοντος πλούτου των θυμάτων του, και η εγκατάλειψή τους στη συνέχεια».

Επιπλέον τονίζει πως «παρότι δεν το ομολογούν, ωστόσο έλληνες και ξένοι αρμόδιοι είναι πλήρως ενήμεροι για το ότι η όλη συζήτηση γύρω από τα επιτεύγματα των όρων του Μνημονίου ανήκει στο θέατρο σκιών».

Αντιθέτως, «σε πείσμα των απάνθρωπων και σωρευτικών θυσιών, στις οποίες υποβάλλονται τα ασθενέστερα τμήματα του ελληνικού λαού, η πτώχευση αποτελεί τη μοναδική βεβαιότητα, αν δεν επιτευχθεί κάποιας μορφής αναδιάρθρωση του χρέους».

«Ωστόσο, αυτή αναβάλλεται, μέχρις ότου ολοκληρωθούν όλες εκείνες οι μεταρρυθμίσεις, στο χώρο της αγοράς εργασίας, που απαιτούνται από τον σκληρό πυρήνα των νεοφιλελεύθερων, και που υπόσχονται να επαναφέρουν τις εργασιακές σχέσεις στο καθεστώς που επικρατούσε στις αρχές του 19ου αιώνα» καταλήγει μιλώντας στο newscode.gr. 

Αναδημοσίευση από HMEROLOGIO TΡ--ΕΛΛΑΣ