ΤΑΥΤΙΣΗ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
πρώην προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου οι Αθηναίοι έστειλαν τον δημαγωγό Κλέωνα να επανακαταλάβει την Αμφίπολη, που την υπερασπιζόταν ο σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας. Ο Βρασίδας διάλεξε 150 Σπαρτιάτες για να επιτεθεί στον πολυπληθή αθηναϊκό στρατό. Για να τους εμψυχώσει, μεταξύ άλλων τους είπε, όπως γράφει ο Θουκυδίδης (σε μετ. Ε. Βενιζέλου): «Όσον αφορά το κατ' εμέ, θα αποδείξω ότι δεν είμαι καλλίτερος εις το να προτρέπω άλλους παρότι είμαι εις το να θέτω εις εφαρμογήν ο ίδιος τας προτροπάς μου...».

Ανέφερα το απόσπασμα για να δείξω πόσο σε δύσκολες στιγμές μετρά το πα­ράδειγμα του ηγέτη, ο οποίος πρέπει να είναι πρώτος στους αγώνες, πρώτος στις θυσίες και κυρίως να αποδεικνύει έμπρακτα ότι υπάρχει απόλυτη ταύτιση λόγων και έργων. Τα σκέφτομαι όλα αυ­τά κι αναρωτιέμαι πώς να εμπνευσθεί ο ελληνικός λαός όταν βλέπει την κάθε λογής ηγεσία (πολιτική, οικονομική και πνευματική) απούσα από τις θυσίες και τους πολιτικούς να μιλούν ακόμη «ξύλι­νη γλώσσα», χωρίς ταύτιση λόγων και έργων... Γιατί δεν μπορείς να είσαι βουλευτής ή υπουργός και να μιλάς για δια­φάνεια και ίσες ευκαιρίες των νέων... όταν φροντίζει άμεσα, μόλις πάρει άδεια άσκησης επαγγέλματος το παιδί σου, να το τακτοποιείς χωρίς διαγωνι­σμό, με παχυλή αντιμισθία, σε τραπεζι­κό ίδρυμα του ευρύτερου δημόσιου το­μέα ή να το διορίζει στη Βουλή... Δεν μπορεί τα παιδιά των απλών πολιτών να υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία στον 'Εβρο και το δικό σου στο κέντρο της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης και να μιλάς για πατρίδα και αξίες... Δεν μπο­ρεί ολόκληρη κυβέρνηση να κοροϊδεύ­ει λέγοντας ότι αναζητά ικανά στελέχη μέσω διαδικτύου όταν αποδεδειγμένα γίνεται υπόδειξη σε ημετέρους «κάνε για τα μάτια μια αίτηση για να σε διορί­σουμε...».

Το λυπηρό είναι ότι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης δίνουν την εντύπω­ση ότι αποτελούν μέρος του προβλήματος, γιατί δεν μπορείς να επαγγέλλεσαι ότι αποτελείς αξιόπιστη εναλλακτική λύση όταν και στον δικό σου χώρο υπάρ­χουν παρόμοια περιστατικά και κυρίως πρόσωπα με βεβαρημένο παρελθόν (τα βαρίδια στη ΝΔ είναι πολλά, γι' αυτό δεν φτάνει μόνο η εντιμότητα του κ. Σα­μαρά για να ανακάμψει δημοσκοπικά η ΝΔ, αλλά επιβάλλεται να φύγουν τα βα­ρίδια και να στελεχωθεί σε όλα τα επίπεδα με πρόσωπα που θα διακρίνονται για υψηλό ήθος, εγνωσμένη επάρκεια και πολιτική σκέψη, ώστε να αρχίσει να πείθει η ΝΔ ότι μπορεί να αποτελέσει α­ξιόπιστη εναλλακτική λύση).

Παράλλη­λα πρέπει να επισημάνουμε ότι σήμερα για να μπορεί ένα κόμμα να επαγγελθεί πειστικά τις μεταρρυθμίσεις που έχει α­νάγκη ο τόπος πρέπει να είναι ανοικτό στην κοινωνία και στα καθοδηγητικά όργανα του να έχει στελέχη με πολιτική σκέψη, ανθρώπους με ιδέες, ήθος και οράματα, που θα μπορούν να εμπνεύ­σουν και να συνεγείρουν την κοινωνία και όχι ανθρώπους του μηχανισμού (με κύριο -ίσως και μοναδικό- προσόν τη διοργάνωση προεκλογικών συγκεντρώ­σεων) που ζουν με την ελπίδα νομής της εξουσίας και ουσιαστικά απομακρύ­νουν από τη δημόσια ζωή κι αυτούς που πραγματικά θα μπορούσαν να προσφέ­ρουν.

Ζούμε σε εποχή απαξίωσης του πολι­τικού συστήματος γιατί για δεκαετίες οι ηγέτες μας δεν τόλμησαν να πουν την αλήθεια στον λαό, δεν μίλησαν για την υπερχρέωση της χώρας, που ζούσε με δανεικά, και κυρίως όσοι άσκησαν εξουσία από φόβο για το πολιτικό κόστος δεν πήραν τα αναγκαία μέτρα για να δημιουργήσουν προοπτική για τη χώρα. Είναι εγκληματικό το ότι για δεκαετίες τα κονδύλια της ΕΕ αντί παρα­γωγικών επενδύσεων και αναδιάρθρωσης καλλιεργειών χρησιμοποιήθηκαν για συντήρηση του ευδαιμονισμού της κατανάλωσης και η χώρα συμπεριφε­ρόταν σαν τους πολίτες που παίρνουν καταναλωτικό δάνειο για να πάνε διακοπές...

Σήμερα που η χώρα διανύει περίοδο δεινής οικονομικής κρίσης και έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη των πολι­τών προς τους εκπροσώπους τους, για να υπάρχει ελπίδα αντιστροφής του κλίματος πρέπει οι κάθε λογής ηγέτες του­λάχιστον να αρχίσουν να σκέφτονται και να ενεργούν πολιτικά, επεξεργαζόμενοι με υπευθυνότητα ένα εφικτό σχέδιο ανάκαμψης που θα δημιουργεί προοπτι­κή για τη χώρα, αλλά κυρίως αυτήν τη δύσκολη περίοδο να λειτουργούν κα­θημερινά ως «λυχνία επί όρους κειμέ­νη», συμβάλλοντας με το παράδειγμα τους στην αναβάθμιση του επιπέδου της πολιτικής ζωής της χώρας μας και στην εξύψωση του κύρους των δημοκρατι­κών μας θεσμών.

"ΠΑΡΟΝ"  25.7.2010