Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ.

Τον άδικο θάνατο των τριών υπάλληλων στης Marfin ακολούθησε το κώμα δέκα εκατομμυρίων πολιτών που κατάπιαν και το νέο ασφαλιστικό. Η κρίση του πολιτικού συστήματος κράτησε μόλις μια συνεδρίαση στη βουλή κάπου ανάμεσα σε μεταθανάτιες αγορεύσεις εν μέσω χειροκροτημάτων κομματικού ακροατηρίου και δελτίων δημοκρατίας των 8. Τα μέτρα πέρασαν με ελάχιστες απώλειες για τα δύο κόμματα και μάλλον αναμενόμενες. Η κυβέρνηση αποφάσισε πως τελικά ο ρόλος της βουλής είναι μάλλον συμβουλευτικός και ανακοίνωσε πως για τα μέτρα αρκεί η απόφαση του υπουργού οικονομικών, και τα υπόλοιπα κόμματα απλά συνεχίζουν τη διαίρεση και την ομφαλοσκόπηση. Με εξαίρεση το ΛΑΟΣ βέβαια που συνεχίζει το κυβερνητικό του έργο. Κοινός παρανομαστής του πολιτικού διαλόγου… Η νέα εποχή. Δηλαδή η χωρίς καμία παραλλαγή, φράση του Ανδρέα Βγενόπουλου στη συνέντευξη του στον ΣΚΑΙ. Μια φράση που έσπευσαν μετά τα γεγονότα να υιοθετήσουν σύσσωμοι οι επαγγελματίες πολιτικοί. Τη σκυτάλη των συνεντεύξεων περί πολιτικού ήθους πήρε ο Αλαφούζος και ακολούθησε ο Σάλλας και ο Πρόεδρος του ΣΕΒ , Δασκαλόπουλος ενώ ο Πρόεδρος του ΕΒΕΑ αποτελεί καθημερινό θαμώνα των τηλεοπτικών δελτίων. Κριτές των πάντων, απρόσκλητοι εκπρόσωποι όλων μας σε ομοβροντία. Μια ομοβροντία που προετοιμάζει το πολιτικό μας αύριο υπό την κηδεμονία τους με όλους εμάς για άλλη μια φορά απόντες αλλά σίγουρα υπεύθυνους. Εκτός και εάν θεωρούμε πως η παρακολούθηση του αγαπημένου των χορηγών Λαζόπουλου αποτελεί τη μέγιστη πολιτική μας πράξη… Τότε δεν είμαστε υπεύθυνοι αλλά απλά “λοβοτομημένoι”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου