ΟΙ "ΦΟΝ ΦΟΥΦΟΥΤΟΙ" ΚΑΙ ΟΙ "ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΕΣ".

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Η Ελλάδα έχει τεθεί σε καθεστώς κηδεμονίας, αλλά είναι αλήθεια ότι ορισμένοι υπουργοί το παρακάνουν. Συμπεριφέρονται ενώπιον των υπαλλήλων του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης (κατά Πάγκαλο «φον Φούφουτοι») σαν «ψαρωμένοι» τμηματάρχες. Η εν λόγω συμπεριφορά, όμως, δεν έπρεπε να εκπλήσσει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Ο ίδιος γνωρίζει από πρώτο χέρι τον χαμαιλεοντισμό του πολιτικού συστήματος. Πολιτικοί που εξέθρεψαν την κλεπτοκρατία, τη διαπλοκή, τη σπατάλη, τον παρασιτισμό και την ατιμωρησία μετατράπηκαν ταχύτατα σε απολογητές και σημαιοφόρους του Μνημονίου. Νέες συνθήκες, νέα καθήκοντα, για να θυμηθούμε την κομμουνιστική ορολογία!

Οι πιο θρασείς, μάλιστα, από όσους ευθύνονται για την κατάντια της Ελλάδας κουνάνε ανερυθρίαστα το δάκτυλο στην κοινωνία. Οχι ότι οι πολίτες είναι αθώοι. Το ψάρι, όμως, βρωμάει από το κεφάλι. Ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και στους πολίτες λειτουργούσε για δεκαετίες μία σχέση άρρητης...συναλλαγής. Οι παραδοσιακές πελατειακές σχέσεις μεταλλάχθηκαν και διαμόρφωσαν κλίμα εκατέρωθεν ένοχης ανοχής, που έχει διαβρώσει τις αξίες και έχει καθηλώσει αναπτυξιακά την Ελλάδα. Το πολιτικό σύστημα εξαγόραζε την ανοχή της κοινωνίας στη δική του ανικανότητα και στις δικές του αμαρτίες. Πώς; Ανεχόμενο την εκτεταμένη διαφθορά των δημοσίων λειτουργών, τη φοροδιαφυγή, την υπεκφυγή από την κοινωνική ευθύνη και τις διάφορες μορφές λαϊκής αυθαιρεσίας.

Υπάρχουν βεβαίως και πολίτες που δεν συμμετείχαν στη συναλλαγή. Λίγοι για λόγους αρχών και περισσότεροι επειδή δεν είχαν τη δυνατότητα. Αλλά και όσοι με κάποιον τρόπο συμμετείχαν δεν έχουν τις ίδιες ευθύνες με αυτούς που άσκησαν εξουσία ή πλούτισαν. Εάν είναι λάθος να αθωώνονται συλλήβδην οι πολίτες, είναι μεγαλύτερο λάθος οι ευθύνες να διαχέονται γενικά και αφηρημένα. Σε τελευταία ανάλυση, τώρα που ήρθε η ώρα του λογαριασμού, τα μικρομεσαία στρώματα θα πληρώσουν πανάκριβα την όποια συμμετοχή τους στο πάρτι. Η ποιοτική διαφορά είναι πως τα μεγάλα «ψάρια», που ιδιοποιήθηκαν τη μερίδα του λέοντος, έχουν διεξόδους, ενώ τα μικρά όχι. Οι εκ των υστέρων κατάρες όχι μόνο δεν ωφελούν, αλλά και παρεμποδίζουν τον αναγκαίο αναστοχασμό. Εχει αποδειχθεί ιστορικά ότι όποτε η «μικροαστική θάλασσα» μιμείται την τηλεοπτική καρικατούρα των πλουσίων στο τέλος πληρώνει δυσβάσταχτο λογαριασμό.

Πηγή:http://kafeneio-gr.blogspot.com