ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ;

Του Σοφοκλή Αρχοντάκη

Μέχρι χθες τους ονόμαζαν golden boys (χρυσά παιδιά, κάτι σαν τα χρυσά αυγά μάλλον), εξαιτίας των υψηλότατων αμοιβών τους. Παλαιότερα τους ονόμαζαν γιάπηδες και οι πιο κακεντρεχείς τους αποκαλούσαν χαρτογιακάδες. Σήμερα είναι πλέον γνωστοί ως τεχνοκράτες.

Η Οικονομική Τρομοκρατία

Οι τεχνοκράτες έχουν ήδη αποκτήσει τα ηνία δύο χωρών (Ελλάδας-Ιταλίας), εκτοπίζοντας τους δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες των και απειλούν να κατακτήσουν όλη την Ευρώπη. Παρόλα αυτά, θα είναι ικανοποιημένοι ακόμα και με την χειραγώγηση των υπολοίπων χωρών, μέσω των οίκων αξιολόγησης.Αυτή τη στιγμή ζητούν από Ελλάδα και Ιταλία (που στοχοποιήθηκαν λόγω υπερβολικών χρεών και μη ικανών πρωθυπουργών), απολύσεις από τον δημόσιο τομέα, τον «φόνο» του κράτους πρόνοιας, και συρρίκνωση του ιδιωτικού τομέα με ότι συνεπάγεται.

Ορολογία

Τι ακριβώς σημαίνει τεχνοκράτης; Τέχνη + κρατώ= εξουσιάζω την τέχνη. Ποιά ακριβώς είναι η «τέχνη» που εξουσιάζουν; Η τέχνη των αριθμών; Η τέχνη της μιζέριας; Η τέχνη των χρηματοπιστωτικών οργανισμών και των οίκων αξιολόγησης; Σύμφωνα με το λεξικό Τριανταφυλλίδη: τεχνοκράτης ο, θηλ. Τεχνοκράτισσα : 1) πολιτικός ή ανώτερο κρατικό στέλεχος, ειδικός σε τεχνικά θέματα 2) τεχνικός που δίνει προτεραιότητα στη λύση του τεχνικού μέρους ενός προβλήματος σε βάρος της κοινωνικής και ανθρωπιστικής πλευράς. Η προσωπική μου άποψη είναι διαφορετική. Πως η λέξη τεχνοκράτης χρησιμοποιείται ευρέως, από την ανάγκη να συγκαλυφθούν και υπερκεραστούν οι λέξεις golden boy, γιάπης και χαρτογιακάς που πάντοτε είχαν ή έχουν πλέον αρνητική χροιά.

Η Λογική

Το βασικό όμως ερώτημα παραμένει, πιστεύουν οι τεχνοκράτες στην δημοκρατία; Νομίζω πως η δημοκρατία είναι υπερβολικά πολύπλοκη λέξη για πολλούς τεχνοκράτες. Τα πράγματα από την οπτική τους είναι πιο απλά: βγαίνουν οι αριθμοί; Έχει καλώς. Δεν βγαίνουν; Θα δυστυχήσουν κάποιοι πάρα πολύ, για να μην φτάσουμε στο σημείο να δυστυχήσουν οι πλούσιοι φίλοι μας, τα αφεντικά μας και εμείς (γούφ-γούφ).

Ακούγεται απλό, αλλά πάντοτε η ομορφιά κρύβεται στην απλότητα. Το ζήτημα είναι πια ταξικό. Το μεγάλο μυστικό είναι πως η σκακιέρα είναι διεθνής και έτσι πρέπει να λογαριάζεται. Λίγοι πάμπλουτοι, δισεκατομμύρια φτωχοί και πάμφτωχοι.

Τι μένει; Να υποστηρίξουμε ηθικά αυτούς που μπορούμε. Τους διαδηλωτές της Ιταλίας, της Ελλάδας, του Λονδίνου, του Παρισιού, καθώς και - είναι πρωταρχικός στόχος - το κίνημα Occupy Wall Street. Οι Αμερικάνοι είναι οι μόνοι που μπορούν να αλλάξουν τις παγκόσμιες ισορροπίες. Καθώς αν χτυπηθεί η Wall Street εκ των έσω και ο broker μεταμορφωθεί από στάρ σε μισθωτό των 1.500 δολαρίων, όλα αλλάζουν.

Όλα αυτά γίνονται επειδή κάποιοι επιθυμούν τον υπερπλουτισμό άνευ όρων. Δεν τους νοιάζει αν θα καταστρέψουν την οικονομία μιας χώρας και έναν ολόκληρο λαό. Έτσι λειτουργούσαν τα Hedge Funds και έτσι θα συνεχίσουν αν τους το επιτρέψουμε. Από την υποτίμηση της στερλίνας μέχρι σήμερα, έχουν περάσει 20 σχεδόν χρόνια, όμως οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντί να αντιμετωπίσουν τους κερδοσκόπους, προτίμησαν να συνδιαλλαγούν μαζί με τους πολιτικούς χρηματοδότες τους.

Υ.Γ. Παρότι είχαμε καυτή επικαιρότητα, χαβαλέδες δικαστικούς, μείωση βασικών μισθών, Λαυρεντιάδη και παράτυπα κολλητάρια, πιέσεις για καταργήσεις δώρων, μη άνοιγμα λογαριασμών πολιτικών-απατεώνων στην Ελβετία κτλ, πιστεύω πως αναφέρθηκα ήδη σε όλα. Απλά με άλλο τρόπο.

Πηγή