Του Γιάννη Σμαραγδή
Για λόγους ανώτερους από την ύπαρξή μας βρεθήκαμε στην Αίγινα, στο Ναό της Αφαίας, αφιερωμένος στην τοπική θεά Άφα.
Όπως ορίζεται από ανώτερους νόμους, τούτος ο ναός που σε χειμωνιάτικους καιρούς κρατάει και στέλνει το στιλπνό και διάφανο ελληνικό φως, είναι μέρος του τριγώνου των ιερών ναών του Παρθενώνα των Αθηνών, του Ποσειδώνα του Σουνίου και της Αφαίας της Αίγινας.
Ταπεινοί εργάτες και ταξιδευτές του χρόνου ακουμπήσαμε τα αιώνια μάρμαρα του Ναού το λαμπερό καταμεσήμερο και καταπονημένοι από ό,τι συμβαίνει γύρω μας, καταλήξαμε την έναστρη νύχτα σε ξενοδοχείο του νησιού.
Οι τηλεοράσεις πλημμυρισμένες από βογγητά και πόνο από τα βάσανα της αγαπημένης πατρίδας ήρθε να μας συνδέσει με το βασανιστικό παρόν…
Ναι, μας περιμένει μια δεκαετία ομαδικής δοκιμασίας… Και;
Για ένα μακροχρόνιο και ισχυρό λαό, τι είναι μια δεκαετία δοκιμασίας μέσα στο αιώνιο συμπαντικό χρόνο; Είναι τίποτα περισσότερο από μια συμπαντική στιγμή;
Την άλλη μέρα, ξανά στο Ναό της Αφαίας, που σιωπηλά λάμπει, κοιτάζω τα μάρμαρα… «Ποιος θα μπορέσει να τα εξαντλήσει»;
«Κανείς», μονολογώ…
Ούτε η θνητή Μέρκελ, ούτε ο συρόμενος Σόιμπλε, ούτε οι άθλιοι κερδοσκόποι, ούτε οι σκοτεινές διεθνείς αγορές.
Γιατί ό,τι έχει μεγάλο παρελθόν θα έχει και ισχυρό μέλλον. Έτσι κι εμείς, οι κάτοικοι της ωραιότερης πατρίδας του κόσμου, δεν μπορεί παρά να έχουμε μέλλον άφοβο και διάφορο από αυτό που θέλουν να μας επιβάλουν οι άθλιοι καιροσκόποι των ημερών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου