Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

ΣΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ

Στο στέγαστρο
Του Δ. Παπαγεωργίου

Ένα από τα σημάδια μίας υγιούς κοινωνίας είναι η δυνατότητά της να αυτοσαρκάζεται και να κάνει καυστική σάτιρα των παθογενειών της. Στο παρελθόν, η ελληνική κοινωνία το έκανε και μάλιστα ιδιαίτερα επιτυχημένα. Ποιος δεν θυμάται τους ταλαντούχους ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που ανέλυαν μέσα από σπαρταριστές κωμωδίες τα κακώς κείμενα της κοινωνίας του τότε. Νεοπλουτισμός, ξενομανία και πάρα πολλοί άλλοι τομείς είχαν τύχει εξαιρετικής κοινωνικής ανάλυσης από τους κωμικούς της εποχής. Ρόλοι αξέχαστοι, που αντηχούν στο σήμερα. Σήμερα, που όλο το φάσμα των πολιτικών και των δημοσιογράφων, των κρατικών αξιωματούχων τάχα σοκάρεται, ακούγοντας τον πρώην υπουργό κ. Μαντέλη, να ομολογεί ότι δέχθηκε δύο απανωτά δωράκια από την SIEMENS. Πόσο εξαίσια ενσαρκώνεται ο ρόλος της Πάστα-Φλώρας, που παραγεμισμένη με μαρμελάδες δεν καταλαβαίνει δήθεν τίποτε από όσα συμβαίνουν γύρω της. Σήμερα, που παραφουσκωμένοι με ξένα χρήματα εφοριακοί, γιατροί και νεαροί υπουργοί αντιγράφουν τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, ζώντας ζωή κοσμικών όχι σε κάποιο ξενοδοχείο της Ύδρας, αλλά σε Μύκονο, Ελβετία και Νέα Υόρκη.

Τι κι αν τα χρήματα δεν τα πληρώνει κάποιος πλούσιος που θέλει να κερδίσει κάποιο στοίχημα, αλλά ο ελληνικός λαός, εν αγνοία του. Η λειτουργία του σύγχρονού μας ελληνικού κράτους έχει μεταβληθεί σε μία φαρσοκωμωδία, το σενάριο της οποίας θα ζήλευε ο Σακελλάριος και ο Φίνος. Ακόμη όμως και στις κωμωδίες τους, πριν το happy-ending, υπήρχε η κάθαρση, η «αποκαθήλωση» του κεντρικού προσώπου. Δυστυχώς, όπως δείχνουν να πηγαίνουν τα πράγματα στην χώρα μας, την κάθαρση καλείται να την πληρώσει ο απλός λαός, ο οποίος θα καταβάλει το αντίτιμο της συμπεριφοράς αυτών που εμπιστεύθηκε για να παίξουν τον ρόλο των σωτήρων του. Και όσο οι Μαντέληδες θα μπορούν να μας φτύνουν στη μούρη, μιλώντας για χορηγίες ενώπιον της εμβρόντητης εξεταστικής, στο δικό μου μυαλό έρχεται μία συγκεκριμένη εικόνα. Αυτό το στέγαστρο του Καλατράβα, στο Ολυμπιακό Στάδιο, του οποίο το κόστος καλύφθηκε από τον ελληνικό λαό για να ικανοποιηθεί η ματαιοδοξία αυτών που ήθελαν να το παίξουν «Κωνσταντάρες». Αν υπήρχε κάποιου είδους κοσμική δικαιοσύνη, λίγο «κάρμα», ένας απ’ όλους αυτούς τους νεόπλουτους μιζολάβους, θα επέλεγε να αυτοκτονήσει πηδώντας από εκεί. Για να κλείσει και τυπικά η εποχή του «νεοπλουτισμού» της Ελλαδίτσας, που γράφτηκε με τόνους βενζίνης που κατανάλωσαν τα Cayenne και άφθονο ιδρώτα στις πισίνες των προνομιούχων. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται όμως. Η αληθινή ζωή διαφέρει από τις ταινίες. Αντ’ αυτού, έχουμε τον Κώστα Σημίτη να «σοκάρεται» από την παραδοχή Μαντέλη και να μιλά για… αθλιότητες, που αμαυρώνουν την προσφορά του στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Θέλουν να μας τρελλάνουν, να ανεβάσουν τον ελληνικό λαό στις στέγες των σπιτιών του, να νιαουρίζει από την πείνα, για να μη ανέβει κανείς από αυτούς στο στέγαστρο του Καλατράβα, έστω μέχρι να έρθει η Πυροσβεστική να τον κατεβάσει! Έτσι, για να πει μονάχα ότι το έκανε. Και όχι, το συγκεκριμένο στέγαστρο δεν μου έρχεται τυχαία στο μυαλό. Είναι για εμένα ένα πολύ δυνατό σύμβολο της εποχής του επιφανειακού, της λεγομένης και μεταπολίτευσης, κατά την οποία γεννήθηκα και μεγάλωσα. Της εποχής που όλη η αξία δόθηκε στο «φαίνεσθαι» και όχι στην ουσία. Την εποχή που είπαμε ψέμματα για να μπούμε στην νομισματική ένωση, λέγαμε ψέμματα για να μείνουμε σε αυτήν, ώστε να μπορούν τα τρωκτικά να μασουλάνε τις επιδοτήσεις και να καταλήξουμε στην βουλγαράκειο λογική του «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Που επιβραβεύεται με τα πενηντατόσα ακίνητα του πρώην υπουργού. Έχουμε λίγη ακόμη κατηφόρα να διανύσουμε πριν φτάσουμε εντελώς στον πάτο! Το θέμα είναι τι θα κάνουμε μετά. Και όταν αντί για Σακελλάριο έχουμε τον Λαζόπουλο των κότερων, τα πράγματα δεν δείχνουν καλά!

πηγή: Χωρίς κορδόνια

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

ΤΟ ΕΥΚΟΛΟ ΗΤΑΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ!!!

Εκπλήσσομαι με όσους υποκριτικά εκπλήσσονται με την ομολογία Μαντέλη. Τα είχα περιγράψει από το 1997 στην Κ.Ε του ΠΑΣΟΚ.
Το εύκολο την περίοδο του εκσυγχρονισμού ήταν να γίνεις πλούσιος.Το δύσκολο να παραμείνεις έντιμος.
Ευθύνη όλων είναι να τραβήξουν τις κουρτίνες και να πέσει άπλετο φως παντού. Γιατί ευθύνες για το σημερινό κατάντημα γεννήθηκαν τα τελευταία 15 χρόνια αδιακρίτως.
Ας ευχηθούμε ότι δεν επωάζονται πλέον σήμερα παρομοιώδεις συμπεριφορές Μαντέλη και ελπίζω να μη μείνουμε στην κορυφή του παγόβουνου.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος

λιθο...Βόλος :Με ευχολόγια κ.Παναγιωτόπουλε, δε λύνεται το πρόβλημα. Για την κατάντια της χώρας μας ευθύνονται οι γαλαζοπράσινες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόστηκαν την τελευταία δεκαετία, σε συνδυασμό με τη διαφθορά και την παρασιτική ντόπια ολιγαρχία.
Το ερώτημα είναι απλό. Θα πάνε όλοι αυτοί οι μισάνθρωποι και τα λαμόγια τους στη φυλακή; 
Το ΔΝΤ έχει διαλύσει τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.Έμεις, έτσι κι αλλιώς,έχουμε αρχίσει να πληρώνουμε τη "νύφη" και το μόνο που ζητούμε είναι να γεμίσουν οι φυλακές και να δημευθούν οι περιουσίες τους. Διαφορετικά,η οργή του λαού που είναι ήδη μεγάλη, σύντομα θα γίνει ανεξέλεγκτη.

ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΟΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Πριν λίγες μέρες ένα διεθνές μέσο ενημέρωσης, το βρετανικό περιοδικό New Statesman,σε αντίθεση με τα όσα υποτιμητικά έχουν γραφεί από το γερμανικό Focus,κάνει αναφορά στην Ελλάδα ως παράδειγμα προς μίμηση!
Δεν αναφέρεται σ΄εκείνους τους πολιτικούς που δίνουν παραδείγματα δυσφήμισης με τα σκάνδαλα και τη διαφθορά, αλλά στον ελληνικό λαό που δίνει παραδείγματα αντίστασης. Καλεί μάλιστα τους Βρετανούς να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ελλάδας και να αντισταθούν εκ των προτέρων στο όποιο ενδεχόμενο παρέμβασης του ΔΝΤ στη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας τους.
«Η Ελλάδα είναι ο μικρόκοσμος ενός σύγχρονου πολέμου που μπορεί να μην ονομάζεται ταξικός, αλλά σπέρνει τον πανικό σε όλους τους φορείς του κεφαλαίου...", αναφέρεται σε άρθρο του περιοδικού, με τον τίτλο: "Η κρίση που οδήγησε στη "σωτηρία" της Ελλάδας».
Σε άλλο σημείο ο αρθρογράφος του New Statesman υποστηρίζει ότι "αυτό που συνέβη με την Ελλάδα είναι επικού μεγέθους κλοπή", και εκφράζει την εκτίμηση ότι η χώρα μας είναι μισητή για την αντίσταση που προβάλλει, αναφερόμενος προφανώς στις κοινωνικές αντιδράσεις για τα οικονομικά μέτρα που αποφάσισε η κυβέρνηση σε συμφωνία με την τρόικα, ΔΝΤ, ΕΚΤ και Κομισιόν.
Δείτε το θέμα http://www.enet.gr/

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

«ΑΝΝΑ, ΝΑ ΕΝΑ ΜΗΛΟ…»

«Άννα, να ένα μήλο…»

Το μήλο στην «Άννα της εκπαίδευσης» προσφέρει ο εξαιρετικός συνάδελφος μου, Ζαχαρίας Καψαλάκης, ο οποίος υπηρετεί στο 3/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Καλυβιανής Ηρακλείου. Είναι ένας συνάδελφος για τον οποίο θα πρεπει να καμαρώνουμε όλοι, μα περισσότερο η γενέθλια γη του. Η Κρήτη.
λιθο...Βόλος

«Αλίμονο σ’ όποιον ζει στην έρημο και θυμάται του κόσμου», λέει ο μεγάλος Κρητικός Νίκος Καζαντζάκης στις «Αδερφοφάδες». Και σίγουρα στην έρημο της πολιτικής και στην αποκοσμιά της εξουσίας ζουν και εργάζονται όσοι ετοιμάζουν νομοσχέδια εξόντωσης των εκπαιδευτικών (μονίμων – αναπληρωτών και ωρομισθίων). Έχουν πινέλα, έχουν χρώματα, μα δε ζωγραφίζουν τον παράδεισο, αλλά την κόλαση και ρίχνουν μέσα την εκπαίδευση, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς!

Είμαστε παλιοί στο κουρμπέτι… Έχουμε ζήσει γενιές και γενιές Υπουργών της Παιδείας να φαντάζουν. Όπως και τότες, έτσι και στις μέρες μας «δεν υπάρχουν ιδέες – υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες – κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει». Βάφτιζαν και βαφτίζουν τις ιδέες τους μεταρρυθμίσεις.

Όμως, ξεχνούν κάτι!!! Η ευτυχία να είσαι εκπαιδευτικός είναι κατοικίδιο… Ζει μέσα στα σχολειά, ζει μέσα στις τάξεις, ζει μέσα στα μάτια των παιδιών, ζει μέσα στις καρδιές των εκπαιδευτικών. Και αν τολμήσεις να απομακρύνεις τον εκπαιδευτικό από τη φωλιά του, βρυχάται, σηκώνει ανάστημα και πολεμά… Δε θέλει να φύγει δαρμένος, κλαμένος, σαν σκλάβος από το σκολειό του, μα σαν άρχοντας! Γι’ αυτό σπούδαζε και σπουδάζει χρόνια, γι’ αυτό έκαμε πατρίδα του την κάθε σπιθαμή της Ελλάδας, γι’ αυτό αγάπησε και αγαπά τη δουλειά του! Σκεπάζει τα αγκάθια της γης με ροδοπέταλα, κάνει τη μοναξιά του άνοιξη και σκεπάζει τα προβλήματα του με τους ήχους της τάξης του!

Αυτός είναι ο εκπαιδευτικός. Αυτός είναι ο ωρομίσθιος, ο αναπληρωτής, η ραχοκοκαλιά της εκπαίδευσης. Κάθε χρόνο μαζεύει τα σύνεργά του, γνώση, μυαλό, δύναμη, υπομονή και ξεχύνεται. Αυτή τη νιότη θέλει να κλείσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και της ανεργίας η Υπουργός Παιδείας; Άραγε δεν γνωρίζει πως η νιότη δεν καταδέχεται το συμβιβασμό; Ζητά το δίκιο της και παλεύει γι’ αυτό. Να φοβάσαι τη λαβωμένη νιότη Υπουργέ μου… Να φοβάσαι το θυμό και την οργή του δίκιου, που κουβαλά!

Όλοι γνωρίζουμε ότι η χώρα μας βρίσκεται στο κρεβάτι του Προκρούστη. Ρωτώ τον εαυτό μου: Φταίω; Και βέβαια φταίω! Γιατί ίσως και να γνώριζα και δε μιλούσα. Γιατί μάλλον έβλεπα και παρίστανα τον τυφλό. Γιατί άκουγα τις Σειρήνες, μα ‘βαζα βουλοκέρι στ’ αυτιά μου. Τώρα; Τώρα «δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύομαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι….»!

Γνωρίζω πως στη γη ετούτη δε βρίσκεται η λευτεριά, αλλά μονάχα ο αγώνας για τη λευτεριά. Γι’ αυτό και η ζωή μας θα συνεχίσει να είναι ένας αγώνας. Γιατί θα πρέπει ΟΛΟΙ με τον αγώνα μας, να δείξουμε την άρνησή μας ενάντια σ’ όλους που προγραμματίζουν την εξόντωση του εκπαιδευτικού, ενάντια σ’ όλους που με τις αλλαγές που σχεδιάζουν βάζουν χέρι όχι μόνο στην ποιότητα της εκπαίδευσης αλλά και στο μέλλον των παιδιών μας. Ενάντια σ’ όλους αυτούς που παίρνουν από ένα ρημοκλήσι, όχι μόνο το παγκάρι, αλλά και τις εικόνες…

Άννα, « είδα μια μέλισσα πνιγμένη μέσα στο μέλι και κατάλαβα». Εσύ, καταλαβαίνεις τι κάνεις σήμερα;

Ζαχαρίας Καψαλάκης

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ

ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ
Από το λιθο...Βόλο

Συνηθίζω, όταν έχω χρόνο, να πελαγοδρομώ στο διαδίκτυο. Ίσως να θεωρείται χάσιμο χρόνου. Εν μέρει έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν αυτή την άποψη. Συχνά όμως αλιεύεις ειδήσεις που προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα.
Έτσι λοιπόν βρέθηκα στην ιστοσελίδα http://www.edulll.gr/, όπου διαπίστωσα ότι ενώ η χώρα βρίσκεται σε βαθειά ύφεση, ενώ οι εκπαιδευτικοί και άλλοι εργαζόμενοι έχουν γονατίσει κυριολεκτικά από τα κυβερνητικά μέτρα, οι καταγγελίες για κατασπατάληση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, δεν πτοούν κανέναν στο Υπουργείο Παιδείας.

Το Υπουργείο Παιδείας λοιπόν κατασπαταλά τα χρήματα του ΕΣΠΑ, προκηρύσσοντας τον ένα διαγωνισμό μετά τον άλλο για πανάκριβες και υπερτιμολογημένες υπηρεσίες συμβούλων.

Έτσι μετά την απόσυρση (μετά τις έντονες αντιδράσεις) της προκήρυξης για συμβούλους που θα έκαναν προτάσεις για το νομοσχέδιο που πρόσφατα ψηφίστηκε, προχωρά σε νέες προκηρύξεις. Ας δούμε για των λόγων μου το αληθές αυτές τις προκηρύξεις:

* Σύμβουλος επικοινωνίας. Αμοιβή 270.000 ευρώ για δυο χρόνια με δυνατότητα ανανέωσης για ακόμα δυο χρόνια με επιπλέον κόστος 180.000 ευρώ. Σύνολο 450.000 ευρώ.

* Σύμβουλος αξιολόγησης του ΕΣΠΑ. Αμοιβή 300.000 ευρώ για δυο χρόνια με δυνατότητα παράτασης για άλλα τρία χρόνια με αμοιβή άλλες 300.000 ευρώ. Σύνολο 600.000 ευρώ.

* Σύμβουλος συγχωνεύσεων. Αμοιβή 70.000 ευρώ για διάστημα τριών μηνών.

Αν αναλογιστεί κανείς ότι βρισκόμαστε στο 2010, πόσα χρήματα θα δαπανηθούν για συμβούλους μέχρι το 2013;
Οι υπηρεσίες αυτές δεν μπορούν να καλυφθούν από τους μόνιμους υπαλλήλους του Υπουργείου και αν όχι, γιατί είναι υπερτιμολογημένες;
Ποιες ακριβώς θα είναι οι υπηρεσίες των συμβούλων αυτών, για να δικαιολογούνται αυτές οι προκλητικές αμοιβές;
Τι ακριβώς θα κάνει ο σύμβουλος συγχωνεύσεων και θέλει 23.000 ευρώ το μήνα;
Ποια είναι τα προσόντα αυτών των κυρίων, ώστε να δικαιολογούνται τόσο υψηλές αμοιβές;
Ποια είναι η φιλοσοφία του Υπουργείου Παιδείας και δίνει προτεραιότητα σε παροχές συμβουλευτικών υπηρεσιών, κατασπαταλώντας χρήματα του ΕΣΠΑ;

Καλό θα ήταν η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να ανακοινώσει όλα τα έργα με τις αντίστοιχες δαπάνες τους που έχει εντάξει στο ΕΣΠΑ, αιτιολογημένα. Έτσι θα διαπιστώσει η εκπαιδευτική κοινότητα και οι γονείς, αν τα χρήματα αυτά θα καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες της παιδείας και όχι τις επικοινωνιακές ανάγκες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.
«Όλα στο φως», ήταν ένα από τα προεκλογικά συνθήματα της σημερινής κυβέρνησης. Στο πλαίσιο αυτό, οι σχολικές επιτροπές των σχολείων(που διαχειρίζονται μερικές χιλιάδες ευρώ), οφείλουν να αναρτήσουν το συνοπτικό πίνακα των δαπανών του έτους 2009, στον πίνακα ανακοινώσεων για την ενημέρωση των γονέων. Μήπως λοιπόν έπρεπε το Υπουργείο Παιδείας να το πράξει πρώτο;
Ακούγεται ότι για την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων έχουν προβλεφθεί 8 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ. Είναι αλήθεια;

«Όλα στο φως», λοιπόν κα Υπουργέ.

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ...ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ!

Η ΒΑΡΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ… ΑΝΕΡΓΩΝ
Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ


Κάποτε, όχι πολύ καιρό πριν, όλοι στόχευαν στην απόκτηση ενός πτυχίου, όχι φυσικά για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι αποκτώντας γνώσεις και Παιδεία, αλλά για να έχουν τη δική τους ευκαιρία στην αγορά εργασίας. Σήμερα, οι διάδοχοι της ίδιας νοοτροπίας στοχεύουν στην απόκτηση ενός μεταπτυχιακού, όχι πάλι για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, αλλά για να βρουν ακόμα καλύτερη δουλειά! Και μεθαύριο, όπως πάει το πράγμα, όλοι θα θέλουν να γίνουν διδάκτορες, λέκτορες, ακόμα και καθηγητές πανεπιστημίου, όχι για χάρη της γνώσης και της Παιδείας αλλά -πάντα- στο όνομα μιας καλύτερης εργασιακής θέσης!

Και φυσικά, όλο αυτό το πανηγυράκι δεν είναι απαραιτήτως κατακριτέο, αρκεί όλοι αυτοί οι απόφοιτοι των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών να έβρισκαν δουλειά! Δε βρίσκουν όμως! Και μετά από χρόνια σπουδών, κόπων και εξόδων, καταλήγουν στις οικονομικές απολαβές της τάξεως των 700 ευρώ, που θα έπαιρναν και χωρίς πτυχίο. Και ύστερα κλαίνε και παραπονιούνται πως είναι θύματα της ανεργίας, αυτοί οι αριστούχοι (και όχι άριστοι) με τα μεταπτυχιακά και έχουν δίκιο που γκρινιάζουν, διότι εξαπατήθηκαν!

Ναι, εξαπατήθηκαν από όλο αυτό το σάπιο σχολαστικό εκπαιδευτικό σύστημα που βρήκε τρόπο μέσα από τα περιβόητα μεταπτυχιακά να μετατρέψει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία σε ιδιωτική, αφού χρυσοπληρώνεις τα μεταπτυχιακά, ξεκινώντας από 5.000 ευρώ και όσο πάει...

Εξαπατήθηκαν από το αυτό πανεπιστημιακό σύστημα, που πουλάει ελπίδες στην τιμή ενός μεταπτυχιακού, τάζοντας καλύτερες προϋποθέσεις στην αγορά εργασίας και καλύτερες απολαβές! Φυσικά, το όνειρο διαψεύδεται κιόλας από την πρώτη μετα-μεταπτυχιακή ημέρα από την πραγματικότητα της αγοράς, με μόνους κερδισμένους από τη βαριά βιομηχανία των μεταπτυχιακών, όσους έχουν όφελος χρηματικό από τα «θύματα» που τους πλήρωσαν για να τα αποκτήσουν!

Προχτές, μίλησε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ μια νεαρή κοπέλα, απόφοιτος ψυχολογίας και κάτοχος μεταπτυχιακού, η οποία δήλωνε ότι δε βρίσκει δουλειά, πέρα από 450 ευρώ! Δικαιολογημένη η αγανάκτησή της, αλλά η ίδια γιατί δεν αναρωτήθηκε ποτέ το απλό: πόσους ψυχολόγους χρειάζεται η Ελλάδα; Και μάλιστα, πόσους ψυχολόγους με μεταπτυχιακό; «Τι να σου κάνουμε κοπέλα μου», θα μπορούσε να της απαντήσει κανείς, «να αποκτήσουμε όλοι μας ψυχολογικά προβλήματα να μας τα λύσεις εσύ και εμείς -μ’ αυτόν τον τρόπο- να λύσουμε τα δικά σου βιοποριστικά;». Και εδώ αναδύεται στην ολότητά του το πρόβλημα που έχει να κάνει, τόσο με τη νοοτροπία μας, όσο και με το σύστημα. Και είναι απλό: αντί να σπουδάζουμε για να αποκτήσουμε Παιδεία και Γνώσεις, ανεξαρτήτως του επαγγέλματος που θα επιλέξουμε να ασκήσουμε στη ζωή μας, εμείς εκπαιδευόμαστε μανιωδώς για να βρούμε μια καλύτερη δουλειά με καλύτερα λεφτά! Το Πανεπιστήμιο δεν είναι Παιδευτήριο, όπως θα όφειλε, αλλά Εκπαιδευτήριο, όπως και το σύστημά μας δεν είναι Παιδευτικό, αλλά Εκπαιδευτικό!

Ωστόσο, ακόμα και έτσι, δεν υπάρχει κανένας Επαγγελματικός Προσανατολισμός και μάλιστα διακριτός από την Παιδεία, παρά μόνο ένα τεράστιο μπάχαλο, πράγμα που «ομολογείται» και στον τίτλο του Υπουργείου της, που είναι «Παιδείας και διά βίου Μάθησης». Έχουμε, λοιπόν, μία κραυγάζουσα παραδοχή άγνοιας της ελληνικής γλώσσας, αφού η λέξη Παιδεία σημαίνει στα ελληνικά τη διά βίου Μάθηση (sic). Αν θέλουμε, λοιπόν, να λέμε τα πράγματα ως έχουν, θα έπρεπε να είχε ονομαστεί Υπουργείο Εκπαίδευσης και διά βίου Μάθησης ή Υπουργείο Παιδείας και Εκπαίδευσης. Από αυτό και μόνο φαίνεται πόσο αδιάφορα άσχετοι είναι όσοι ασχολούνται με την Ελληνική Παιδεία, ενώ ακόμα και αυτή την Εκπαίδευση την αντιμετωπίζουν ως μια αγγαρεία!

Και πρόκειται για μια προσοδοφόρα «αγγαρεία», που απαξιώνει τα πτυχία, θεοποιεί τα μεταπτυχιακά και ανεξαρτήτως τού αν οι νέοι μας οδηγούνται στην ανεργία ή στα 700 ευρώ (οι πιο… καλοπληρωμένοι), κάποιοι κατάφεραν και πέτυχαν αυτό που ήθελαν: έστησαν δηλαδή μια «μπίζνα», μια βαριά βιομηχανία παραγωγής «άχρηστων» μεταπτυχιακών, χωρίς κανέναν εκπαιδευτικό έστω προσανατολισμό, ενώ οι ίδιοι πλουτίζουν στις πλάτες των κορόιδων φοιτητών και των οικογενειών τους. Και τη συνεχίζουν ακόμα και σήμερα, θέτοντας ακόμα πιο πολλά κριτήρια, «εξαναγκάζοντάς» σε να προσθέσεις στο βιογραφικό σου περισσότερες πιστοποιήσεις (κρατικές;;;;), τις οποίες πρέπει και πάλι να πληρώσεις, προκειμένου να βρεις αυτή τη μικρή χαραμάδα στην αγορά εργασίας του σήμερα. Αυτή την κομπίνα πρέπει επιτέλους κάποιος να την καταγγείλει και μια καλή αρχή θα ήταν να γίνουν όλα τα μεταπτυχιακά ΔΩΡΕΑΝ, όπως εξάλλου επιτάσσει το Σύνταγμα να είναι η Παιδεία μας!Αφελές ερώτημα: ποιος θα τα «βάλει» με το σύστημα των πανεπιστημίων; Έλα μου ντε; Ίσως εκείνος που θα ήθελε να κάνει μια αρχή για να «φτιάξει» Παιδεία σε αυτό τον τόπο!...



Υ.Γ. Επειδή το ζήτημα Παιδείας και Εκπαίδευσης είναι κυριολεκτικά αρχαίο, ο Ιουλιανός έχει απαντήσει εδώ και 17 αιώνες: «Σοφός είναι εκείνος που ξέρει χρήσιμα πράγματα, όχι εκείνος που ξέρει πολλά».

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

ΟΙ ΠΑΠΥΡΟΙ ΤΟΥ ΕΡΚΟΛΑΝΟ

Το Ερκολάνο (Herculaneum δηλαδή Ηράκλειο) είναι μια αρχαία πόλη που είχε θαφτεί από ένα στρώμα λάβας πάχους 20 μέτρων του Βεζούβιου.Πριν από 250 χρόνια !!!(1752) ο Σουηδός αρχιτέκτονας και μηχανικός Καρλ Βέμπερ,έκανε ανασκαφές στην περιοχή και εκτός των άλλων, βρέθηκαν και 1000 απανθρακωμένοι πάπυροι .Βρίσκονταν στη "Βίλα των Παπύρων" που φαίνεται οτι λειτουργούσε ως πνευματικό κέντρο.
Τα άγνωστα αυτά κείμενα κατάφεραν να  αναγνωστούν, μόλις τα τελευταία χρόνια με τη βοήθεια της NASA. Διαπιστώθηκε ότι αναφέρονται στην επικούρεια φιλοσοφία.Κάποια μάλιστα από αυτά ανήκουν στον ίδιο τον Επίκουρο.
Ο σκηνοθέτης Θεόδωρος Μαραγκός, δημιούργησε μια ταινία-οδοιπορικό, η οποία κέρδισε το Δεύτερο Κρατικό Βραβείο Τεκμηρίωσης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2005. Ίσως να μην είναι ευρέως γνωστή , όμως αξίζει τον κόπο να τη δει κανείς, καθώς αναφέρεται σε  ιστορικά στοιχεία που πολλοί από μας αγνοούμε.

Αναδημοσίευση από τον ιστοχώρο:    http://www.pare-dose.net/

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

"Οι ψευδό-προφήτες"


 
"Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του,
την κουλτούρα του, την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία,
να κατασκευάσει μια νέα παιδεία,
να επινοήσει μια νέα ιστορία ...
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
για να αρχίσει αυτό το έθνος
να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».

Μίλαν Κούντερα
(Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης)




ΟΤΑΝ η καμπύλη της ιστορικής εξέλιξης ανεβαίνει, η πολιτική σκέψη γίνεται οξύτερη. Όταν όμως η καμπύλη τραβάει προς τα κάτω, η ανοησία κυριαρχεί πάνω στην πολιτική σκέψη.
Στην ανοδική πορεία της ιστορίας η ΜΝΗΜΗ ζωντανεύει, απογειώνεται, φουντώνει. Στην καθοδική συρρικνώνεται, αφυδατώνεται, δολοφονείται, χάνεται…
Στην ανοδική πορεία της ιστορίας ζούμε, (μαζί με την πυροδότηση της αγωνιστικής μνήμης, της σκέψης και των αισθημάτων) και τις πλημμυρίδες των ελπιδοφόρων, αγωνιστικών κινημάτων: Τις εξάρσεις των δυνατών πλευρών των λαών, τις εξάρσεις της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης, τις μεγάλες και ηρωικές εκλάμψεις της εθνικής, κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης…
Στην Κάθοδο, στις αμπώτιδες της ιστορίας, τα πάντα χάνονται. Εδώ κυριαρχεί η βλακεία, ο νοσηρός ατομικισμός, η διάλυση και η αποσύνθεση, η πτώση των αξιών, το είδωλο του νάρκισσου, όλων των ειδών τα νοσήματα της παρακμής και των διαστροφών…
Σε τέτοιες μεταβατικές και μαύρες σελίδες της ιστορίας ξεφυτρώνουν ποικίλοι και πολύχρωμοι ψευδό-προφήτες, βγαίνουν οι βρικόλακες από τους τάφους τους, οι στρατιές αρουραίων από τους υπονόμους τους…
Η ΑΔΙΕΞΟΔΗ κοινωνική και πολιτική απελπισία τρέφει όλα τα είδη των πολιτικών ψυχώσεων και διαστροφών, όλα τα είδη και τα χρώματα των πολιτικών τυχοδιωκτών, αριβιστών και προβοκατόρων: Τους πολύχρωμους ψευδό-προφήτες…
Η περίοδος που ζούμε είναι από τις χειρότερες της Ιστορίας. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. Τα πάντα έχουν καταρρακωθεί και αποτεφρωθεί. Οι κοινωνίες αποσυντίθενται. Η κοινωνική οργή και απελπισία έχουν διογκωθεί τρομακτικά, αλλά χωρίς χαραμάδες ελπίδας. Είναι μια συμπιεσμένη απελπισία δίχως ακόμα διέξοδο, δίχως όραμα, δίχως συνειδητή προοπτική, τυφλή…
Πάνω, λοιπόν σε αυτό το σηπόμενο κοινωνικό σώμα και στην τυφλή κοινωνική απελπισία «φυτρώνουν» και «χορεύουν» στρατιές παρασίτων και εμφανίζονται άπειροι ψευδό-προφήτες, με πολύχρωμες φορεσιές και μεταμφιέσεις, με κόκκινα γιλέκα, με «αριστερές» υπογραφές, με ελληνικές σημαίες, με «πατριωτικούς» ύμνους, με «εθνοσωτήρια» κηρύγματα, με «αντάρτικους» μπερέδες και πολλά άλλα τέτοιου είδους μακιγιάζ και φαιδρά σφετεριστικά τεχνάσματα «επωνυμιών»…
Έχει γεμίσει η κοινωνική και πολιτική μας ζωή ΟΧΙ μόνο από τα θεσμικά λαμόγια της πολιτικής, από τους σταρ των ΜΜΕ και τα είδωλα της αγοράς, όχι μόνο από τα «κόπρανα» των μεσημεριάτικων τηλεπαραθύρων, που και αυτά αυθαδιάζουν πολιτικά (ψευδό-προφήτες της πολιτικής πορνοβλακείας), ΑΛΛΑ και από ένα πλήθος αρουραίων εξωθεσμικών: Υποπροϊόντα της καθεστωτικής σήψης (τυχοδιώκτες, προβοκάτορες και ψυχωτικοί), που, σαν τα σκουλήκια, «σκάρισαν», πάνω στο αποσυντεθημένο σώμα της κοινωνίας και της πολιτικής…
Μόνο σε μια τέτοια περίοδο εφιαλτικής πτώσης των ιδεών, των αξιών, της γνώσης και της μνήμης, σε μια περίοδο καταθλιπτικής θεωρητικής φτώχειας και δραματικής πολιτικής αιμορραγίας, θα ήταν δυνατόν να επιβιώνουν και να προβάλλονται, υστερικά, κλόουν σαν τον Καρατζαφέρη.
Μόνο μέσα σε τέτοια ιστορικά σκοτάδια θα ήταν δυνατόν να γεννιέται και να κατασκευάζεται, από τους προβοκατόρικους μηχανισμούς του παρακράτους και των μυστικών υπηρεσιών, τόση μεγάλη ποικιλία ψευδό-προφητών και γραφικών παρασίτων: Από τα τρομοκρατικά «τάγματα» και τους κουκουλοφόρους, μέχρι τις «εθνοσωτήριες Επιτροπές» και τα «Πατριωτικά Μέτωπα» μέσω του ιντερνέτ!!!
Μόνο σε τέτοιες εποχές βαθιάς παρακμής και αδιέξοδης απελπισίας θα ήταν δυνατόν θλιβεροί τύποι, γραφικοί μπερέδες και ψυχωτικοί κομήτες να αυτό-αναγορεύονται «προφήτες» «Πατριωτικών Μετώπων» και «Εθνικής Σωτηρίας» ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ, από το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό ΜΗΔΕΝ, από τα κατακάθια του καθεστωτικού τους παρασιτισμού ή τα βαλτονέρια των υπονόμων που ετράφησαν…
ΜΟΝΟ σε τέτοιες εποχές αποσύνθεσης θα ήταν δυνατόν κάθε ψώνιο ή κάθε περιφερόμενος τουρίστας που βρίσκεται παντού (ακόμα και στα εκλογικά ψηφοδέλτια του ΣΥΝ) , να αυτό-προβάλλεται σαν «πατριωτικός προφήτης»…
Σε άλλες εποχές όλοι αυτοί οι κλόουν και οι ψευδό-προφήτες θα είχαν ριχτεί στο σκουπιδοτενεκέ μαζί με πλήθος κλούβιων αυγών…
Δεν θα αργήσει η μέρα αυτή…
Τα κοινωνικά κινήματα αρχίζουν να αναπτύσσονται, η γνώση να βελονιάζεται και η συνείδηση να αφυπνίζεται. Η απελπισία των αφελών θα διαλύεται και αυτή…
ΤΟΤΕ όλοι αυτοί οι προβοκάτορες, αυτό το ρόλο επιτελούν συνειδητά ή όχι (οι περισσότεροι συνειδητά), θα τρέχουν να εξαφανιστούν, θα κλειδωθούν ξανά στους υπονόμους τους…"

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

ΓΙ΄ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Η κα ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΓΙ΄ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Η κα ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ.
Περισσότερα εδώ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ «ΛΑΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ»

Το Σάββατο στις 15 Μαΐου, το ΚΚΕ πραγματοποίησε μια μεγάλη, ομολογουμένως, συγκέντρωση με κόσμο «σκασμένο» από την κρίση. Προσπαθώ όμως να καταλάβω γιατί στην ομιλία της η Γραμματέας του κόμματος, εκτός από την κρίση, αναφέρθηκε και στη «λαϊκή εξουσία» όπως αυτή εφαρμόζεται σήμερα μόνο στη Β. Κορέα. Στη συνέχεια συναντήθηκε με τον Αντώνη Σαμαρά!!!
Πριν λίγες μέρες αρνήθηκε τη συμμετοχή της στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών.
Έχουν άδικο λοιπόν, αυτοί που υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ τα «βρίσκει» μια χαρά με τη Ν.Δ; Αν αυτό δεν είναι απύθμενος φαρισαϊσμός, τότε τι είναι;


Ας δούμε λοιπόν κάποια αποσπάσματα από την ομιλία της κας Παπαρήγα που αναφέρονται στη «λαϊκή οικονομία» και ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.


...Γίνεται κοινωνική λαϊκή περιουσία ο κλάδος επεξεργασίας πρώτων υλών, οι κλάδοι της μεταποίησης, η παραγωγή μηχανημάτων, η ενέργεια, οι μαζικές μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες, το συγκεντρωμένο εμπόριο, με στόχο όσο το δυνατόν πιο αυτοδύναμη οικονομία, μειώνοντας την εξάρτησή της από το εξωτερικό εμπόριο και τις συναλλαγές με τις καπιταλιστικές οικονομίες, τους διεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους σε τέτοιους κρίσιμους τομείς.

...Κοινωνικοποιείται η γη, οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα, διαμορφώνονται κρατικές παραγωγικές μονάδες για την παραγωγή και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων ως πρώτων υλών ή άμεσα καταναλώσιμων.

...Δίπλα στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής δημιουργείται ο παραγωγικός συνεταιρισμός για τη μικρή εμπορευματική παραγωγή στην πόλη και ο παραγωγικός συνεταιρισμός των μικρών και μεσαίων αγροτών. Οι μικροί και μεσαίοι αγρότες συμμετέχουν με βάση την κατανομή στη γη και τις ζωικές μονάδες, με την οποία εντάχθηκαν στο συνεταιρισμό.

...Αξιοποιούνται τα νέα επιτεύγματα των τεχνολογιών και της επιστήμης, με στόχο τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, τη διεύρυνση του ελεύθερου χρόνου, ώστε να επιτυγχάνεται η ανύψωση του πολιτιστικού - μορφωτικού επιπέδου, να κατακτάται η ικανότητα ουσιαστικής συμμετοχής στον έλεγχο της διοίκησης, στους θεσμούς της εξουσίας.

...Καταργείται κάθε είδους ιδιωτική - επιχειρηματική δραστηριότητα σε τομείς όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Ασφάλιση, η Παιδεία, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός.

...Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής παρέχει τη μοναδική δυνατότητα να διαμορφωθεί κεντρικός σχεδιασμός για την αξιοποίηση και κατανομή όλου του ανθρώπινου δυναμικού, για να εκμηδενισθεί η ανεργία.

...Αυτό το σχεδιασμό και αυτή την κατανομή δεν την κατοχυρώνει ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, αφού το κάθε μονοπώλιο μπορεί να προγραμματίσει κοντοπρόθεσμα, το πολύ μεσοπρόθεσμα, τον ατομικό του προγραμματισμό με κριτήριο το κέρδος σε συνθήκες γενικότερης καπιταλιστικής αναρχίας.

...O κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας στηρίζεται στην αξιοποίηση όλων των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της Ελλάδας, που αφορούν τις ανθρώπινες ανάγκες, χωρίς ανισομέρειες και μακριά από κάθε περιορισμό που προκύπτει από τη διαπλοκή της ελληνικής οικονομίας από την ιμπεριαλιστική ΕΕ και τους διάφορους μηχανισμούς τύπου τρόικας. Εξειδικεύεται κατά κλάδο, και διακλαδώνεται κατά περιφέρεια της χώρας και κατά κατηγορία.

...Οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί συνδέονται με τον Κεντρικό Σχεδιασμό με πλάνα παραγωγής και κατανομής, πλάνα κατανάλωσης πρώτων υλών, ενέργειας, νέων μηχανημάτων και υπηρεσιών.

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ!!!


FIMOTRO-EXTRA 3

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ 1996

   Είχα την τιμή να γνωρίσω πριν από αρκετά χρόνια το Μιχάλη Χαραλαμπίδη।Είναι μια από τις σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες της μεταπολίτευσης.Τίμιος, πανέξυπνος, πατριώτης, οραματιστής, φωτεινό μυαλό.Γιαυτό τον εξαφάνισαν από την πολιτική ζωή του τόπου. Δυστυχώς στο Λαμογιστάν επικρατούν οι ανίκανοι και οι λαοπλάνοι. Ακούστε τι έλεγε το 1996!!!

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Επίκαιρος όσο ποτέ


Γεώργιος Σουρής. Ένας από τους σπουδαιότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας για τους πολλούς, απλά στιχοπλόκος για κάποιους άλλους. Έχουν περάσει ενενήντα περίπου χρόνια από το θάνατό του, αλλά εξακολουθεί να είναι πάντα επίκαιρος.


Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.

Όλα σ’αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Ο Έλληνας δυό δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.

Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Γι’ αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!
Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,
πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη...
αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ’χει
στο ’να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.