Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ.

Tου Μιχ.Α.Τιβέριου *

Τις τελευταίες ημέρες στο πολιτικό σκηνικό του τόπου διαδραματίστηκαν γεγονότα που μόνον απογοήτευση προκαλούν. Ενώ η χώρα, ευρισκόμενη εδώ και καιρό σε μεγάλη πτώση, είχε άμεση ανάγκη κυβέρνησης ικανής για να τη βγάλει από τα αδιέξοδα στα οποία την οδήγησαν οι πολιτικοί της ταγοί, οι τελευταίοι ...; αγρόν ηγόραζαν. Αντί να αναζητούν πρόσωπο που θα είχε τις προϋποθέσεις να πετύχει τον στόχο αυτό, έχαναν πολύτιμο χρόνο αναζητώντας κάποιον που πρωτίστως θα διευκόλυνε τη διαιώνιση της δικής τους παρουσίας στα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Και όταν εν τέλει βρήκαν τον κατάλληλο Πρωθυπουργό, φρόντισαν η κυβέρνησή του να είναι στερημένη φρέσκιας, δημιουργικής πνοής. Επέβαλαν ένα πολυμελές υπουργικό σώμα από πρόσωπα που, ως επί το πλείστον, έχουν εμπλοκή, αν όχι στα αίτια, τουλάχιστον στην κακή διαχείριση της κρίσης.
Δυστυχώς τέτοια ταπεινά κομματικά παιχνίδια δεν είναι πρωτόγνωρα στον πολιτικό βίο της χώρας. Εμφανίζονται ήδη από τα χρόνια της Επανάστασης, πριν δηλαδή κάνουμε τα πρώτα βήματα του ελεύθερου βίου μας. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα έγραφε το 1875 και ο Δημήτριος Ν. Βερναδάκης: «Και πονούσι μεν και αγαπώσι την πατρίδα των οι πολιτικοί ...; αλλά ...; η φιλοπατρία των αύτη είναι κατωτέρα του εγωισμού των και της φιλαρχίας των, όπως και των λοιπών ημών Ελλήνων η φιλοπατρία είναι αναντίρρητος, αλλ' όταν δεν ευρίσκεται εις σύγκρουσιν με τον εγωισμόν μας, με τα ατομικά ημών πάθη και συμφέροντα, περιπταίη δε απλώς την θερμήν κεφαλήν μας, ως κούφός τις ποιητική αύρα, όταν ιδιοπραγούντες και άμικτοι όλως προς τα κοινά και δημόσια σκεπτώμεθα περί της πατρίδος όλως ακαδημαϊκώς εν ώ τα πράγματα δια μιάς ανατρέπονται και αναστρέφονται, και η προτέρα ημών φιλοπατρία εξαφανίζεται δια μιάς ως κονιορτός λεπτότατος, άμα ως επιπνεύση ο άνεμος της φιλαρχίας, άμα ως εμβάλωμεν και το άκρον μόνον του ποδός και της χειρός εις τα δημόσια, ότε και φαινόμεθα ...;, φιλοπάτριδες εν λόγοις, αλλ' εγωισταί και ιδιοτελείς, άρα και ολετήρες της πατρίδος εν έργοις! - και ταύτα πάντα ίνα πληρωθή ...; το πάλαι ποτέ υπό Ελληνος περί Ελλήνων ρηθέν "Αρχή άνδρα δείκνυσιν"».
Είναι γνωστό ότι εμείς οι Ελληνες δύσκολα αναλαμβάνουμε την ευθύνη των σφαλμάτων μας. Γι' αυτά συνήθως κάποιοι άλλοι φταίνε. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι διακατεχόμαστε από ένα σύνδρομο αυτοκαταστροφής. Γι' αυτό βέβαια δεν φταίει το ...; DΝΑ μας, όπως αποδεικνύει η συχνά λαμπρή παρουσία μας στην Εσπερία. Κάπου αλλού βρίσκεται η ρίζα της κακοδαιμονίας μας και η θεραπεία της θα πρέπει, πιστεύω, να αρχίσει από τη σωστή εκμάθηση της Ιστορίας μας, από τα πρώτα κιόλας μαθητικά χρόνια. Στη διδασκαλία της Ιστορίας θα πρέπει να προβάλλονται όχι μόνο τα προτερήματα αλλά και τα ελαττώματά μας. Και αυτό όχι για να δημιουργούμε στα ελληνόπουλα σύνδρομο μειονεκτικότητας, αλλά για να συνειδητοποιούν από πολύ νωρίς και από μόνα τους τα αρνητικά μας γνωρίσματα για να μπορέσουν να τα ξεπεράσουν. Στην επιτυχία του στόχου αυτού θα συμβάλει σημαντικά αν π.χ. οι μαθητές μας διδάσκονται χωρίς περιστροφές ότι η Επανάσταση του '21 είχε ολοκληρωτικά σχεδόν κατασταλεί το 1827 και ότι αν δεν είχε γίνει η ναυμαχία του Ναβαρίνου με πρωταγωνιστές τους... κουτόφραγκους, η διεκδίκηση της ελευθερίας μας θα είχε τότε χαθεί· ακόμη, ότι η Επανάσταση είχε σβήσει επειδή, εκτός των άλλων, την ηγεσία της σ' εκείνα τα κρίσιμα χρόνια συχνά δεν την απασχολούσε πρωτίστως η πρόοδος του αγώνα αλλά η προώθηση ιδιοτελών και ταπεινών σχεδίων. Οτι οι εθνικοί μας πόροι και οι στρατιωτικές δυνάμεις αναλώνονταν, κατά ένα μεγάλο μέρος τους, σε εμφύλιες συρράξεις, με τον Κολοκοτρώνη να ρίχνεται ως κακούργος στο δεσμωτήριο, με τον Ανδρούτσο να δολοφονείται και τον «αγαθόν» και «χρηστόν» Δημήτριο Υψηλάντη να παραγκωνίζεται. Οι μαθητές μας θα πρέπει να μαθαίνουν ότι πριν μας επιβληθεί ο Οθων με τους Βαυαρούς είχαμε προηγουμένως φροντίσει να βγάλουμε από τη μέση τον «θεόσταλτο» Καποδίστρια· ότι έως την εποχή του Τρικούπη, τον οποίο στις εκλογές του 1895 καταψηφίσαμε προτιμώντας τον άγνωστο Γουλιμή, ο εκάστοτε έλληνας υπουργός Εξωτερικών έδινε ...; τα διαπιστευτήριά του στους πρεσβευτές των τότε μεγάλων δυνάμεων· ότι στις εκλογές του 1920 καταμαυρίσαμε τον εθνεγέρτη Βενιζέλο, ότι αμέσως μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ενώ όλη η Ευρώπη προσπαθούσε να ανασυνταχθεί από τις στάχτες, εμείς προχωρούσαμε σε εμφύλιο και πολλά άλλα. Καθώς τα μελανά αυτά γεγονότα αποσιωπώνται ή μνημονεύονται με εν πολλοίς έμμεσο τρόπο ώστε, ή δεν γίνονται αντιληπτά ή προσλαμβάνονται ακόμη και ως ...; κατορθώματα, πώς να συνειδητοποιήσουμε τα ελαττώματά μας και να προσπαθήσουμε να τα θεραπεύσουμε; Πώς να εξαλειφθούν τα ελαττώματα αυτά όταν από νηπιακή ηλικία μάς γίνεται «πλύση εγκεφάλου» με το δόγμα ότι έχουμε δώσει τα «φώτα» στον κόσμο, ότι για όλα τα δεινά μας πάντα φταίνε οι ξένοι, ότι είμαστε λαός αψεγάδιαστος, το πιο ευφυές και πιο προικισμένο δημιούργημα του Πλάστη επί της Γης;

* Ο κ. Μιχάλης Α. Τιβέριος είναι καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου