Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

ΟΙ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΕΣ.

Τόσα χρόνια στα ίδια θρανία και στο ίδιο δωμάτιο.
Και σπουδές και φιλία στ’ ανέμελα χρόνια του Αmherst θα πήγαιναν χαμένες;
Κάπως έτσι αποφάσισε ο Αντώνης να πετάξει σωσίβιο στον Γιώργο, την ώρα που βούλιαζε και κινδύνευε να πάει αύτανδρος και ατιμασμένος .
Μας το επιβεβαίωσε ο πρωθυπουργός, ξεκινώντας την ομιλία του «Καθυστερήσαμε λίγο, γιατί θέλαμε να ακούσουμε τι θα πει και η Αντιπολίτευση. Θα μιλήσω και γι’ αυτά, αλλά νομίζω ότι μάλλον αποτελεί δικαίωση των αποφάσεών μας. Μεγάλη η απόφαση της Αντιπολίτευσης να στηρίξει το πακέτο».
Και βέβαια μόνο αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι όλα αυτά δεν έγιναν μετά από συνεννόηση. Βάστα με να σε βαστώ να επιπλεύσουμε.
Και με την ηθική της πολιτικής να έχει κρυφτεί κάτω από το μαξιλαράκι της καρέκλας.
Γιατί σιγά που ο πρωθυπουργός θα σκεφτόταν να… περιμένει να συνετισθεί η αντιπολίτευση, εάν δεν είχε πέσει το όλον ΠΑΣΟΚ να τον πλακώσει.
Και σιγά που και ο Αντωνάκης δεν θα άρπαζε την ευκαιρία από τα μαλλιά, με την βουλιμία που οφείλει να διακατέχει τον αρχηγό ενός κόμματος που διεκδικεί την εξουσία.
Πολιτικές απάτες. Με πολιτικούς που πολιτεύονται σαν να είναι στις εποχές ανεμελιάς του Κολλεγίου εξακολουθώντας να ζουν την φαντασίωση των φοιτητικών τους χρόνων. Ότι κινδυνεύει η πατρίδα και αυτοί καλούνται να την σώσουν. Λες και η πατρίδα είναι το δωμάτιο που μοιραζόντουσαν. Ο ένας με ίντριγκες και ο άλλος λαϊκίζοντας. Μόνο που όταν η φθηνή ίντριγκα κάνει παρέα με τον χονδροειδή λαϊκισμό, τότε γεννά ανωμαλία.
Πολιτικές απάτες όπου ο καθένας που διαθέτει κοινή λογική , αντιλαμβάνεται την μόνη πραγματική πολιτική εξέλιξη που από καιρό ήταν φανερή. Ότι σχηματίζεται μια συσπείρωση του αστικού πολιτικού κόσμου που πρέπει πάσει θυσία να διασώσει το σύστημα.
Ολα τα άλλα είναι απλώς διασκεδαστικά.
Business as usual που θα έλεγε και η Βάσω…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου