Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Το ξέρω ότι έχεις μείνει άφωνος. Δεν το περίμενες ποτέ η οικουμένη ολόκληρη να κρέμεται από τα χείλη σου. Κι όταν θα σε βρίζει ο εγγονός σου που ακόμη θα ψάχνει για δουλειά μες στα ερείπια, εσύ θα χαμογελάς νοσταλγώντας τις ιστορικές στιγμές που ήταν η μοίρα σου να ζήσεις. «Παιδί μου», θα του λες χαϊδεύοντας τα τρυφερά μπουκλάκια του, «ζήσαμε μεγάλες και ιστορικές στιγμές. Η Ελλάδα μας ήταν κάποτε μεγάλη δύναμη. Μ’ ένα ναι και μ’ ένα όχι γκρέμιζε χρηματιστήρια κι ισοτιμίες. Ομως το ουσιώδες είναι ότι ακόμη και σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές εμείς δεν χάσαμε τον χαρακτήρα μας».
Και τον κράτησαν ψηλά τον χαρακτήρα τους. Δεν είναι και λίγο να ‘σαι καρφωμένος στην τηλεόραση και να τους περιμένεις να «προσέλθουν» για να σου πουν αν τη Δευτέρα θα βρίσκεσαι στην Ευρώπη ή στην υποσαχάριο Αφρική, και να σε διαβεβαιώνουν πως όχι, δεν έχουν επικοινωνήσει ο ένας με τον άλλον. Αραγε, πόσα εγκεφαλικά αξίζει ένα «προσέλθουν»; Διότι κρατάνε μούτρα παιδί μου. Δεν μιλάνε. Εχουν κόψει. Αντε μια χειραψία το πολύ κι αυτή ενώπιον μαρτύρων. Πώς να το κάνουμε; Είναι άνθρωποι με χαρακτήρα.
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, όλη η σκληρή διαπραγμάτευση αυτών των ημερών έγινε από τηλεοράσεως. Εβγαινε η Διαμαντοπούλου κι έλεγε πως ο Παπανδρέου δεσμεύτηκε πως θα παραιτηθεί, έβλεπε ο Σαμαράς την εκπομπή και άφηνε να διαρρεύσει η πληροφορία πως αφού θα παραιτηθεί ε, τότε κι εμείς δεν ζητάμε εκλογές αύριο. Και ξαναστήνονταν μπροστά στην τηλεόραση για να παρακολουθήσουν τη συνέχεια των διαπραγματεύσεων. Εν τω μεταξύ, έβγαινε σ’ ένα κανάλι κι αυτός ο Ολι Ρεν και μας πέταγε όλους μαζί απ’ το ευρώ εν μια νυκτί, ώς τη Δευτέρα το πρωί.
Υποθέτω ότι ο Χίτλερ με τον Στάλιν θα είχαν περισσότερη επικοινωνία ακόμη και το 1943. Ομως, θα μου πείτε, αυτοί δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τόσο σοβαρά προβλήματα σαν τους δικούς μας. Εξάλλου δεν ήταν δημοκρατικοί ηγέτες. Και στις δημοκρατίες τα προβλήματα λύνονται με δηλώσεις. Ασε που δεν ήταν και δικοί μας, τρισέγγονα των «αεί παίδων», κοινώς παλίμπαιδες, πρόμαχοι ενός παιδισμού τον οποίον, προς Θεού παιδιά μην τον χάσουμε γιατί δεν θα ‘χει πλάκα. Αφού θα πέσει που θα πέσει η παράγκα στα κεφάλια μας, τουλάχιστον ας κάνουμε και λίγη πλάκα.
Το καλύτερο είναι ότι αυτοί οι δύο που δεν μιλιούνται μεταξύ τους, που έχουν «κόψει», δήλωσαν πως θα συγκυβερνήσουν. Δηλαδή δεν το δήλωσαν οι ίδιοι για να μην πέσουν τα μούτρα τους – ντρέπονταν οι άνθρωποι μπας και τους παρεξηγήσουμε ότι έχασαν τον χαρακτήρα τους. Με αποτέλεσμα ο ιάπων ανταποκριτής μέσα στο τουρλουμπούκι που γινόταν στην είσοδο του Προεδρικού να χάσει κι αυτός την ψυχραιμία του και ν’ αρχίσει να δαγκώνει γύρω του για να πάρει κι αυτός ένα κομμάτι από τη δήλωση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου