Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

ΖΩΗ ΘΕΛΩ...

Του Αλέξη Παπαδά

Διήμερη παράλυση της χώρας. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους. Συνθήματα, επεισόδια, δακρυγόνα. Δεκάδες τραυματίες. Ένας νεκρός. Και ένα πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε, αγνοώντας ό,τι συνέβαινε έξω από τη Βουλή.
Οι διαδηλώσεις του διημέρου 19-20 Οκτωβρίου ήταν από τις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών. Το στοίχημα, που τελικά χάθηκε, ήταν η διαμαρτυρία να είναι ειρηνική. Η δυναμική της πορείας επισκιάστηκε από τα επεισόδια μεταξύ των γνωστών-αγνώστων και μελών του ΠΑΜΕ, από τον πόλεμο δηλώσεων που ακολούθησε, αλλά κυρίως από τον θάνατο ενός ανθρώπου.
Το μνημόνιο είχε τρεις νεκρούς, το πολυνομοσχέδιο έναν. Πόσοι ακόμα χρειάζονται για να καταλάβει ο πολιτικός κόσμος ότι δεν πάει άλλο; Αγνοώντας το κλίμα αγανάκτησης, 154 βουλευτές ψήφισαν το νομοσχέδιο που καταργεί τις κλαδικές συμβάσεις, καθιερώνει την εργασιακή εφεδρεία και το ενιαίο μισθολόγιο.
Η κυβερνητική πλειοψηφία ψηφίζει, ενώ οι ευρωπαίοι εταίροι, αν και ομολογούν την αποτυχία των μνημονιακών μέτρων, πιέζουν για τη λήψη νέων. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή επιβεβαιώνει την αποτυχία του μνημονίου, καταγράφοντας περισσότερους από 820.000 ανέργους. Έκθεση της Eurostat, που βασίζεται σε στοιχεία περασμένων ετών, κατατάσσει την Ελλάδα στην τέταρτη θέση της λίστας για τον κίνδυνο φτώχειας. Φτώχεια που συσχετίζεται με την αύξηση των ψυχικών διαταραχών και τα αυξανόμενα ποσοστά αυτοκτονιών.
Όσοι κατέβηκαν τις τελευταίες ημέρες στους δρόμους, κατέβηκαν για να απαιτήσουν ζωή, για εκείνους και τις οικογένειές τους. Ζωή, και όχι μετά βίας επιβίωση. Όχι μόνο δεν τους άκουσαν, αλλά ένας άνθρωπος στερήθηκε ακόμα κι αυτό, την επιβίωση.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου