Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΝΑΕΙ...

Της Ήρας Βουτσαλά

Φταίνε αυτοί, φταίνε οι άλλοι, φταίνε γενικώς. Εγώ; Πού ήμουν τόσα χρόνια; Πού είμαι τώρα; Προσωπικά, στα 28 μου χρόνια απλώς ακούω ξανά και ξανά τα ίδια παράπονα, την ίδια γκρίνια και τις ίδιες αποδόσεις ευθυνών - πάντα στους άλλους. Ήθελα και να ‘ξερα, δεν βαρεθήκαμε ως Έλληνες να μοιρολογούμε και να μιλάμε για το τι έγινε και πως έγινε, αντί να εστιαστούμε πιο σοβαρά από ποτέ στο τι θα γίνει από εδώ και πέρα; Άλλωστε δεν είμαστε μόνο το παρελθόν μας. Είμαστε κυρίως το μέλλον μας. Προσωπικά ανήκω στη γενιά που ο κύκλος της ιστορίας της επεφύλασσε το ρόλο του "περάσματος" στην επόμενη. Πρωταγωνιστές, ήρωες και ένδοξες στιγμές δεν υπάρχουν, υπάρχει μονάχα "δουλειά", περισυλλογή και θυσίες, Και πάλι όμως δεν μεμψιμοιρώ -κάθε εποχή, κάθε γενιά έχει τα χαρακτηριστικά της. Αυτό δεν αλλάζει. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσει κανείς τόσο το καλύτερο γι αυτόν και την προσωπική του ισορροπία. Ας μην ψάχνουμε άλλο για σωτήρες : Αν δεν βοηθήσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας κανείς δεν θα το κάνει. Όπως λένε "η μισή λύση κάθε προβλήματος είναι η αποδοχή του" και έτσι είναι.

Έχουμε Πρόβλημα. Ότι έγινε-έγινε, όσα φάγανε-φάγανε. Κανένας, ακόμη και να το ήθελε, δεν μπορεί να τα φέρει πίσω. Καθένας μας ας ξεκινήσει την προσωπική του πορεία προς την λύτρωση από όλο αυτό που ζούμε, αποτινάσσοντας από πάνω μας κάθε μιζέρια, κάθε γκρίνια, κάθε κομματικό διχασμό. Αξιοποιώντας κάθε ικανότητα μας , όχι περιμένοντας από τους άλλους να μας αξιοποιήσουν και να μας διορίσουν. Ανακαλύπτοντας τα νέα μας "ταλέντα", ας ασχοληθούμε με πράγματα που μέχρι τώρα δεν φανταζόμασταν ότι μπορούμε να καταφέρουμε, χωρίς ντροπή, χωρίς φόβο. Και σίγουρα όλοι κάπου θα συναντηθούμε σε αυτή την πορεία, πιο σίγουροι και πιο σοφοί από ποτέ. Ο χρόνος κυλάει και είναι εις βάρος μας αν συνεχίσουμε έτσι, κάνουμε κακό σε μας και στα παιδιά που θα ‘ρθουν.

"Είμαστε από καλή γενιά" έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης. Ίσως όχι από τυχερή, αλλά σίγουρα "από καλή" γενιά είμαστε.

Ας το αποδείξουμε!

Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ’ τα χέρια

Κοιτάζουμε τα μάτια της που μας ξανακοιτάζουν

Κι αν είναι αυτό που μας μεθάει μαγνήτης, το γνωρίζουμε

Κι αν είναι αυτό που μας πονάει κακό, το χουμε νιώσει

Εμείς τη λέμε τη ζωή, πηγαίνουμε μπροστά

Και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε.

Είμαστε από καλή γενιά

(Οδυσσέας Ελύτης, «Στα χτήματα βαδίσαμε όλη μέρα»)

Πηγή