Του Πέτρου Κουμπλή
Ο Μικρός Πρίγκιπας είναι το προσωπικό μου ευαγγέλιο.
Εκεί επιστρέφω στα δύσκολα. Εκεί ξαναδιαβάζω τα όνειρά μου.
Ο Εξιπερί γνώριζε από την αρχή πως οι άνθρωποι δεν θα καταλάβουν τον Μικρό Πρίγκιπα. (κι ας είναι από τα εκείνα τα πρώτα, τα πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως, μετά τη Βίβλο).
Θεώρησαν πως είναι βιβλίο για παιδιά. Κι ό,τι είναι παιδικό το υποτιμούν.
Ένα παιδί, όμως, δεν έχει ανάγκη να διδαχθεί τον Μικρό Πρίγκιπα. Γιατί το ίδιο είναι ο Μικρός Πρίγκιπας.
Οι μεγάλοι το έχουν ανάγκη, γιατί εκείνοι έχουν χάσει το δρόμο τους. Εμείς είμαστε που ζούμε μια μελαγχολική ζωή. Εμείς έχουμε λεκτικές απαντήσεις αμέτρητες. Αληθινές καμία.
Δε θα σας κουράσω άλλο. Δε θα κάνω φιλολογική ή συναισθηματική ανάλυση του βιβλίου. Όσοι αγαπούν τον Μικρό Πρίγκιπα δε χρειάζονται τις δικές μου επεξηγήσεις. Κοιτάξτε μόνο πώς ο Εξιπερί μ’ αυτό το πνευματικό αριστούργημα μπαίνει βαθιά σε ζητήματα όπως η εξουσία. Αφιερώστε δύο λεπτά και δείτε τι γράφει για το σήμερα, (και το «πάντα» της εξουσίας) ένας αεροπόρος που σκοτώθηκε τις τελευταίες μέρες του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.
Α! Να ένας υπήκοος, φώναξε ο βασιλιάς, μόλις φάνηκε ο μικρός πρίγκιπας. Κι ο μικρός πρίγκιπας αναρωτήθηκε:
- Πως μπόρεσε να μ’ αναγνωρίσει, αφού ποτέ του δεν μ’ είχε ξαναδεί!
Δεν ήξερε πως για τους βασιλιάδες, ο κόσμος είναι πολύ απλοποιημένος. Όλοι οι άνθρωποι είναι υπήκοοι. (ο Μικρός Πρίγκιπας) απόμεινε ορθός και, καθώς ήταν κουρασμένος, χασμουρήθηκε.
- Είναι αντίθετο με το πρωτόκολλο να χασμουριέται κανείς μπροστά σ’ ένα βασιλιά. Σου το απαγορεύω.
- Δεν κατάφερα να συγκρατήσω το χασμουρητό μου, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας. Έχω κάνει ένα μακρινό ταξίδι και δεν έχω κοιμηθεί …
- Τότε, του είπε ο βασιλιάς, σε διατάσσω να χασμουρηθείς.
Και συνεχίζει. Προσέξτε εδώ!
Θα ‘θελα να δω ένα ηλιοβασίλεμα. Κάνετέ μου τη χάρη … Διατάξτε τον ήλιο να βασιλέψει … (είπε ο Μικρός Πρίγκιπας)
- Αν έδινα διαταγή σ’ ένα στρατηγό να πετάξει από ένα λουλούδι σε κάποιο άλλο, όπως μια πεταλούδα ή να γράψει μια τραγωδία ή να γίνει θαλασσινό πουλί, κι αν ο στρατηγός δεν εκτελούσε τη διαταγή που πήρε, ποιος θα ‘ταν ο φταίχτης;
- Εσύ θα ‘σουν, απάντησε με σταθερή φωνή ο μικρός πρίγκιπας.
- Σωστά. Δεν μπορούμε να ζητάμε από κάποιον παρά μονάχα αυτά που μπορεί να δώσει. Πάνω απ’ όλα, το κύρος στηρίζεται στη λογική. Αν διατάξεις το λαό σου να πάει να πέσει στη θάλασσα, θα επαναστατήσει. Έχω το δικαίωμα να απαιτώ υπακοή, γιατί οι διαταγές μου είναι λογικές.
Οι διαταγές σήμερα δεν είναι λογικές (για το «ηθικές» δεν υπάρχει καν κοινό σημείο αναφοράς με τον βασιλιά).
Το σημερινό σύστημα (και δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στα πρόσωπα, γιατί αυτά έρχονται και παρέρχονται. Ήδη ετοιμάζεται και φρεσκοσιδερώνεται το επόμενο, μέχρι να έρθει σαν μεσσίας το μεθεπόμενο) έχει αυτοκαταργηθεί και μέσα στην θορυβώδη πτώση του, παρασέρνει ζωές. Αληθινές ζωές.
Έχουν τελειώσει.
Δεν διαθέτουν πια καμία εξουσιοδότηση από μέρους μας. Ζητούν να πέσει ο λαός στη θάλασσα, τάζοντας μια αόριστη μετά θάνατον ζωή (που προϋποθέτει ξανά τη δική τους βασιλεία).
Έχουν τελειώσει.
Μην περιμένετε από εκείνους να το παραδεχθούν. Μην περιμένετε τίποτα. Πως θα μπορούσαν άλλωστε να το κάνουν αυτό στον εαυτό τους; Εκείνοι ξέρουν μόνο να δίνουν διαταγές. Έτσι μεγάλωσαν, έτσι εκπαιδεύτηκαν, έτσι ανελίχθηκαν, έτσι ξέρετε σήμερα τα ονόματά τους. Μα αν μια μέρα σταματήσουν να διατάζουν, θα είναι σα να μην υπάρχουν.
Έχουν τελειώσει.
Το πώς ιστορικά θα γραφεί ο επίλογος δεν το ξέρει κανείς. Εύκολα ή δύσκολα, με πόνο ή χωρίς, μια Παρασκευή βράδυ, έναν Δεκέμβρη, ένα ανοιξιάτικο ξημέρωμα. Ποιος ξέρει. Κανείς. Πόσο μάλλον ο βασιλιάς που βλέπει μόνο υπηκόους.
Κι εμείς; Ναι, εμείς! Τι βλέπουμε εμείς;
Κάπου έμαθα- και θέλω να σας το μεταφέρω- πως ο Μικρός Πρίγκιπας που όλο ταξιδεύει, σταμάτησε στα μέρη μας.
Μας παρατηρεί. Μας ρωτάει. Κι αναρωτιέται κι ο ίδιος που πήγαν τα 43 ηλιοβασιλέματά μας.
ΥΓ.1 Ξαναδιαβάστε τον Μικρό Πρίγκιπα. Όχι, μια φορά σαν ιστορία. Επιστρέψτε. Επιστρέψτε. Γιατί η ζωή είναι ένα ταξίδι επιστροφής.
ΥΓ.2 Αν αγαπάτε τις ζωγραφιές, συνεχίστε να σχεδιάζετε έναν βόα κι έναν ελέφαντα κι ας βλέπουν πάντοτε οι άλλοι απλώς ένα καπέλο.
ΥΓ.3 Ο Εξιπερί έπεσε με το αεροπλάνο του σε μια έρημο. Μα σ’ αυτήν την επικίνδυνη κι απειλητική γη, εκεί στα δύσκολα, τα κρίσιμα και τα μοναχικά βρήκε τελικά τις απαντήσεις. Κοιτάξτε και στη δική σας έρημο με προσοχή κι ανοιχτή καρδιά. Έχετε το νου σας, γιατί κάπου μπορεί να βρίσκεται ένας Μικρός Πρίγκιπας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου