Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ;

Του Γιώργου Νικολάου

Τελικά, θα µας πει κανείς πόσα πραγµατικά χρωστάµε ως ελληνικό κράτος; Και σε ποιους; Όχι, «µπακάλικα», αλλά συγκεκριµένα, µε κάθε λεπτοµέρεια. Πόσο, πια, είναι αυτή η µαύρη τρύπα, για χάρη της οποίας ο ελληνικός λαός σήµερα στενάζει, µατώνει και ψυχορραγεί;
Γιατί εγώ, τουλάχιστον, δεν έχω ακούσει ούτε από τον πρωθυπουργό της χώρας, ούτε από τον υπουργό των Οικονοµικών, ούτε καν από κάποιον αρχηγό των κοµµάτων της αντιπολίτευσης να έχει δηµοσιοποιήσει επίσηµα στοιχεία, τα οποία να προσδιορίζουν επακριβώς το ύψος του χρέους της χώρας µας. Εκτός και εάν ακούσατε εσείς και δεν το γνωρίζω…
Ένας χρόνος έχει περάσει περίπου από την ηµέρα υπογραφής του Μνηµονίου και το µόνο που γνωρίζουµε, επίσηµα, είναι ότι το χρέος µας αντί να µειώνεται σταδιακά, αυτό αυξάνεται σταθερά!
Τα τσεκούρια, τα µαχαίρια, τα ψαλίδια και τα νυστέρια αποδείχθηκαν «άχρηστα» εργαλεία κοπής των µισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών και των προνοιακών επιδοµάτων, στα χέρια των οικονοµικών χειρουργών, η οποίοι θα έσωζαν την χώρα από τον εφιάλτη της χρεοκοπίας.
Έναν χρόνο µετά, ο κίνδυνος της πτώχευσης υφίσταται το ίδιο, µε τον ασθενή να ψυχορραγεί και τους έλληνες πολίτες, ως φτωχοί συγγενείς πια, να περιµένουν το µοιραίο, µη έχοντας ούτε τα έξοδα της κηδείας να πληρώσουν!
Ακόµη και ο τελευταίος τόπος κατοικίας της θανούσης ελληνικής οικονοµίας, είναι άγνωστος, καθώς η ιδιοκτησία του τελεί υπό αµφισβήτηση. Οι προµηθευτές που χορηγούσαν, χρόνια τώρα, τα φάρµακα, προκειµένου να την κρατήσουν στη ζωή, απαιτούν να πληρωθούν, µε αποτέλεσµα να διεκδικούν για λογαριασµό τους και το τελευταίο περιουσιακό στοιχείο της.
Το πρόβληµά µας φυσικά επιδεινώθηκε µε την επιλογή της κυβέρνησης να υπογράψει, ώστε να πάρουµε δανεικά και λέω επιδεινώθηκε µιας και κανείς δεν ξέρει αν τελικά πήραµε περισσότερα απ όσα δώσαµε τον τελευταίο χρόνο. Μοιάζει ο να ψάχνουµε το µπακαλοτέφτερο µπας και βγάλουµε κάποια άκρη. Το βέβαιο είναι ότι κάθε µήνα έχουµε και δεύτερο µπαράζ µέτρων, όπου αφαιρούνται δισεκατοµµύρια από την ελληνική αγορά.
Αλήθεια, πόσα µας έδωσαν οι καλοί δανειστές µας και πόσα τους δώσαµε; Τι άλλο έχουµε υπογράψει ως ελληνικό κράτος και ποιος το ξέρει;. Οι βουλευτές µας που το ενέκριναν, αποδεικνύεται, κάθε τρεις και λίγο, ότι δεν έχουν και πολύ καθαρή εικόνα, ως προς το τι ψήφησαν.
Είναι γεγονός ότι η χρονιά που πέρασε θα µας µείνει αξέχαστη. Δεκαετίες γεµάτες µε αγώνες και προσπάθειες για τον µέσο έλληνα πολίτη έγινε αέρας. Κατά χιλιάδες οι κατασχέσεις, οι πλειστηριασµοί και τα αδιέξοδα µεγαλώνουν. Το χειρότερο φυσικά απ όλα έγκειται στο ότι όλα αυτά συµβαίνουν ,µέσα σ ένα κλίµα αβεβαιότητας αφού κανένας απ αυτούς που έχουν πάρει τα µέτρα δεν µπορεί ακόµα και σήµερα να πει µε σιγουριά ότι αυτά θα πιάσουν τόπο.

1 σχόλιο:

  1. Συμφωνώ κι επαυξάνω... Και, με την άδειά σου ελπίζω, το αναδημοσιεύω...

    http://ep-anastasi.blogspot.com/2011/04/blog-post_19.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή