Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ

Του Θοδωρή Γκόνη

 

Συγγνώμη, θα ήθελα να ρωτήσω κάτι. Όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται, που γκρινιάζουν και θρηνούν μέρα νύχτα, από πού έρχονται; Από πού έχουν στρατολογηθεί; Ποιος τους είχε υποσχεθεί και τι; Τόσο καινούργιοι με τη δυσκολία;

Και γιατί κάποιοι άλλοι δεν εκπλήσσονται με τίποτα; Γιατί τη δυσκολία τη γνωρίζουν με το μικρό της όνομα, με το παρατσούκλι, με το μπινελίκι της; Γιατί της τα λένε στα ίσα; Γιατί τη φωνάζουν στο τραπέζι, στο γήπεδο τους, στο τραγούδι τους, σαν τον παλιόφιλο τον παιδικό;

Εδώ που τα λέμε, όλοι αυτοί -οι άλλοι- οι δακρυσμένοι, αυτές οι κλαίουσες ιτέες όπου τώρα πίνουνε το γάλα – ξύδι, μήπως είναι οι πρώην αισιόδοξοι, οι πρώην πολλά υποσχόμενοι, οι απληροφόρητοι, οι παραπλανημένοι, οι αμύητοι, οι αγύμναστοι, οι βιντεοσκοπημένοι από τις μαμάδες τους στις εξετάσεις των σχολείων; Τι λάμψη, τι καμάρι! Έλα όμως που αυτές οι κάμερες, έφερναν, έγραφαν πίσω τους και τα άλλα, τα δυσοίωνα, τα μαύρα, τα τρύπια, τα ζοφερά.

Δεν πρέπει να τα δούμε κι αυτά; Έτσι δεν γίνεται πάντα;

Μήπως είναι σοφό; Μήπως η ζωή νοιάζεται πιο πολύ για τον εαυτό της απ’ ότι εμείς γι’ αυτήν; Μήπως μας δοκιμάζει κάθε τόσο; Μήπως κάνει μια ιδιότυπη οντισιόν; Προετοιμάζεται, ας πούμε, να ανεβάσει ένα σημαντικό έργο και φιλοδοξεί να έχει μια εξαιρετική διανομή;

Πιθανόν κουράστηκε να βλέπει τον Ηρακλή να παίζεται από τον Ευρυσθέα. Τον νεκροθάφτη να παίζει τον Άμλετ. Τον Αίγισθο να υποδύεται τον Ορέστη. Τον Προμηθέα να παίζει το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Πιθανόν.

Η δυσκολία είναι άγιο πράγμα. Είναι ευλογία Είναι ο μόνος δρόμος που σε βγάζει στ’ ανοιχτά. Είναι αυτή που όταν πας στο ραντεβού μαζί της θα σου δώσει τη λύση. Αρκεί να πας.

Έχει όμως μια ιδιοτροπία, δεν παραδίδεται σ’ εκείνον που την παρατηρεί και την εξετάζει, αλλά σ’ εκείνον που είναι σε θέση να βυθιστεί μέσα της. Να μπει μέσα της, να την κολυμπήσει, να την κατακτήσει. Η δυσκολία είναι Πόλη, μεγάλη Πόλη, θέλει, αγαπάει τον Πορθητή της. Θέλει να κοιμηθεί μαζί του, θέλει δικό της το παιδί του.

Τα κλάματα, τις φωνές, τα μοιρολόγια, τις γκρίνιες, δεν τα μπορεί δεν τα ανέχεται. Γενικά δεν μπορεί τον κροκόδειλο σαν ζώο. Της αρέσουν άλλα, πιο ντόμπρα πιο καθαρά πιο ήσυχα πιο αγωνιστικά, που δεν κολλάνε, δεν κολλάνε στις λάσπες, δεν κάνουνε παρέα με τον βάτραχο στο βούρκο.

 

Πηγή