Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

ΠΕΡΙ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑΣ.

Της Άννας Φραγκουδάκη

Με την οικονομική κρίση ξαναζωντάνεψε ισχυρός ο μύθος της μικρής και φτωχής Eλλάδας, της παραδοσιακής Ψωροκώσταινας. Βασική πηγή του συντηρητικού μύθου είναι ο παραδοσιακός άνθρωπος που φοβάται τις αλλαγές, αντιστέκεται στους νεωτερισμούς και χρησιμοποιεί την παράδοση σαν τροχοπέδη στην πρόοδο. Σε αυτόν προστέθηκαν με την οικονομική κρίση τα επιμέρους στενά συμφέροντα διάφορων κοινωνικών ομάδων που αρνούνται την όποια ευθύνη για την κατάστασή τους, αποδίδουν όλα τα λάθη στους άλλους και αδιαφορούν για το σύνολο.
Από τη δεκαετία του 1990 η χώρα βάδιζε προς την ευρωπαϊκή Eλλάδα των πολιτών, ισχυροποιήθηκε η οικονομία με το ευρώ, βελτιώθηκε η ποιότητα της ζωής με τη διάδοση των μορφωτικών αγαθών αλλά δεν εξασφαλίστηκε η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος, ούτε έγινε η κοινωνική πάλη για την ηθική ηγεσία σε όλα τα θεσμικά επίπεδα. Αυτό πληρώνουμε σήμερα με γιγάντιο πολιτικό κίνδυνο. Η παγκόσμια οικονομική κρίση είχε αναπόφευκτες επιπτώσεις σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα κυριάρχησε σε ακραίο βαθμό η απουσία εμπιστοσύνης στο κράτος.
Παράλληλα η οικονομική κρίση ξαναζωντάνεψε την ξεπερασμένη και βαθιά αντιδραστική κεντροευρωπαϊκή ιδεολογία τής δήθεν ανωτερότητας της βόρειας βιομηχανικής ζώνης και των λαών της. Το στερεότυπο υποτιμάει ό,τι ανήκει στον Νότο και την Ανατολή. Αναβιώνει ξάφνου και συνδέεται με λελογισμένο δήθεν αλτρουισμό, έτσι τίθεται στην EE το ερώτημα αν αξίζει η Ελλάδα τη βοήθεια για να σωθεί, ενώ όλοι ξέρουν ότι το διακύβευμα είναι οι «νότιες» και «ανατολικές» χώρες, και τελικά η ίδια η Ενωση.
Δεν θα μας σώσει καμιά βοήθεια, αν δεν δείξουμε όλοι έγνοια για τα γενόμενα. H αδιαφορία για τη μοίρα της χώρας, συστατική του μύθου της Ψωροκώσταινας έχει στην ελληνική Ιστορία πολύ ισχυρό αντίλογο. Εχει βαθιές ρίζες στην ελληνική αντίσταση κατά του Nαζισμού, τους πολλούς αγώνες κατά των αυταρχικών καθεστώτων και δικτατοριών, όπου με μεγάλες θυσίες καλλιεργήθηκαν οι αξίες της κοινωνικής αλληλεγγύης, η προτεραιότητα του συλλογικού συμφέροντος, η ανάληψη ευθύνης για το παρόν και το μέλλον. Αξίες που δεν χάνονται. Τι έγιναν σήμερα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου