ΜΙΛΑ...

Μίλα…

Η σιωπή σου με τρομάζει. Βλέποντας ας πούμε, ότι 100 άνθρωποι διάβασαν κάτι και ούτε ένας δεν έχει να σχολιάσει αρνητικά η θετικά, αυτό μου παγώνει το αίμα.

Αν είναι η σιωπή πριν την καταιγίδα πάω πάσο.

Αν είναι σιωπή περισυλλογής τα ρέστα μου.

Αν είναι όμως σιωπή αδυναμίας, οποιασδήποτε αδυναμίας, τότε φοβάμαι, φοβάμαι πολύ.

‘Ισως και εσύ να αισθάνεσαι μόνος σου αλλά να ξέρεις ότι δεν είσαι. Με το να σιωπάς όμως απομονώνεσαι, γίνεσαι απλός παρατηρητής. Ένα σχόλιο μπορεί να ανάψει φωτιές, φωτιές στα κεφάλια μας και στη ζωή μας. Κάτι που ήθελες να πεις και ενδεχομένως να δείλιασες για χίλιους δύο λόγους, όπως ας πούμε από φόβο στην δημόσια έκθεση, λέω ότι είναι ανάγκη πλέον να λεχθεί.

Και θυμήσου, τα ανεξάρτητα blogs είναι η σύγχρονη αρχαία αγορά, όπου θα έπρεπε να συναποφασίζουμε και να προβληματιζόμαστε όλοι μαζί. Τι και αν κάθομαι και γράφω κείμενα επί κειμένων, αν δεν τα σχολιάσεις με οποιονδήποτε τρόπο τα κείμενα μένουν μισά, ατελή, σχεδόν στείρα.

Η σιωπή σου μου δίνει χαστούκια.

Η σιωπή σου με κάνει να αναρωτιέμαι αν με βλέπεις κάτι σαν Δον Κιχώτη ή σαν κάποιον ονειροπαρμένο. Όχι ότι θα με πείραζε, αλλά ήθελα να ξέρω την γνώμη σου. Αναρωτιέμαι επίσης κατά πόσο, λίγο ή πολύ, είμαι μέσα στις δικές σου ανησυχίες για μια καλύτερη ζωή. Αναρωτιέμαι τέλος το πόσο κοντά η μακριά σου είμαι, να ήξερα τουλάχιστον πως θα πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον ευκολότερα.

Η σιωπή σου μας αποδυναμώνει, μας κάνει 1+1 και όχι 1, μας κάνει δύο ξένους ακόμα και αν μπορεί να έχουμε τις ίδιες απόψεις.

Η σιωπή σου μας κάνει ασήμαντους ψιθύρους, που δεν έχουν ελπίδα να φωνάξουν με δυνατή φωνή το μέλλον.

Μίλα…

Θα ακολουθήσουν και άλλοι, θα σπάσουμε την εκκωφαντική σιωπή. Κάθε αρχή και δύσκολη αλλά μίλα. Και ας είμαστε στην αρχή μόνο 10 που μιλάμε, ας είμαστε η μαγιά.

Η σιωπή μας έφερε εδώ που φτάσαμε, το ξέρεις… Μια σιωπή που έγινε άθελα της συνένοχος στις εκατοντάδες ατιμώρητες βρομιές.

Μίλα…

Χαθήκαμε, ας ξαναβρεθούμε, θα είναι ωραία που θα είμαστε μαζί. Κάθε σιωπή που θα σπάει και θα ενώνεται με εμάς, θα μας κάνει πιο δυνατούς, πιο αλληλέγγυους. Κάθε δική σου παρουσία θα δίνει το στίγμα σου, θα πάψεις να είσαι αόρατος.

Είσαι εδώ;

Μίλα…

 

Πηγή