Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑΡΑ...

Η ψυχοσύνθεση του πολυσυζητημένου Ελληνάρα, ένα οδοιπορικό στα απόκρυφα της μυστηριακής του φύσης...

Δε γνωρίζω αν υπάρχει κάποια άλλη χώρα στον κόσμο που έχει τέτοιου είδους χαρακτηρισμό για τους ίδιους της τους πολίτες. "Ελληνάρας". Πολλοί αναρωτιούνται αν γεννιέσαι ή γίνεσαι Έλληνας. Δε ξέρω σίγουρα... Ελληνάρας όμως γεννιέσαι! Ποιος είναι τελικά αυτός ο Ελληνάρας για τον οποίο ξοδεύεται καθημερινά τόσο μελάνι; Σε πέρασε κάποιος πονηρά στο φανάρι και ήρθε και σου χώθηκε πρώτος πρώτος μπροστά; Σου κόρναρε να ξεκινήσεις πριν καν ανάψει πράσινο, ξέροντας ότι θα ανάψει; Πέταξε ότι σκουπίδια είχε στο δρόμο σφυρίζοντας αδιάφορα; Πήγες να κατέβεις το τρένο και έπεσε πάνω σου από τη βιασύνη του να μπει για να πιάσει θέση; Περίμενες τη σειρά σου σε μια δημόσια υπηρεσία και κάποιος κοιτάζοντας από την άλλη βρέθηκε 10 θέσεις μπροστά σου; Σου ζήτησε και τα ρέστα για όλα αυτά και σε είπε και μαλάκα; Μόλις είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις τον φοβερό μάγκα της εποχής. Τον Ελληνάρα.. Πάντα Έλληνας λιγάκι παραπάνω από το κανονικό. Τον απασχολούν πολύ τα αθλητικά. Ο κόσμος μπορεί να καίγεται, όμως ο Ελληνάρας έχει ως κάψα να εντρυφήσει σε κάθε λεπτομέρεια ενός αθλητικού γεγονότος (κυρίως ποδοσφαιρικού). Μπορεί να αφιερώσει ολόκληρη τη μέρα του μόνο για να αναλύσει το χθεσινό παιχνίδι που παρακολούθησε. Μέσα σε όλα είναι και φοβερός οπαδός. Λίγο τον απασχολούν οι μειώσεις στο μισθό, οι συνθήκες εργασίας και η πνευματική του αναβάθμιση, αφού η αληθινή αναβάθμιση για τον ίδιο είναι ένα αυτοκίνητο πολλών κυβικών και μεγάλης ροπής. Υπάρχει Ελληνάρας που να μην αφιερώνει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του στο αυτοκίνητο; Είναι μεγάλη υπόθεση η βιτρίνα στη καθημερινότητα και σίγουρα όταν η σκέψη έχει πέσει σε λήθαργο, η πνευματική δραστηριότητα εύκολα μπορεί να κινείται μεταξύ λευγέ ταχυτήτων και αθλητικών εφημερίδων. Ελληνάρας είσαι όταν αυτά που ξεστομίζεις είναι προϊόν πρώτης σκέψης, χοντροκομμένα πάντα και εγωκεντρικά. Εξυπνάδα και Ελληνάρας είναι κάτι σαν καφές και ζάχαρη. Σίγουρα όλοι έχουμε πέσει θύματα κάποιας φοβερής ατάκας-εξυπνάδας της στιγμής. Έτσι σπάει ο πάγος σύμφωνα με τα δεδομένα ενός Ελληνάρα. Ο σεβασμός προς το διπλανό είναι κάτι που ο Ελληνάρας το θεωρεί καθωσπρεπισμό και υποκρισία. Εύκολα μπορεί να κατηγορηθείς ως ψευτοκουλτουριάρης αν τα ενδιαφέροντά σου και οι αντιλήψεις σου διαφέρουν από αυτές του μέσου ατόμου. Όλα είναι ελληνικά, από τον φραπέ μέχρι την εξέλιξη της αστρονομίας και αυτό ο Ελληνάρας το ξέρει καλά. Ο Ελληνάρας τρέφεται με μεσημεριανή τροφή, τον ενοχλούν όσοι δεν είναι Έλληνες, αφού τον υπόλοιπο κόσμο τον βρίσκει ξενέρωτο και ο ίδιος χαίρει του προνομίου να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Όχι λόγο της ιστορίας της χώρας, αλλά λόγω των μεγάλων συγκινήσεων που μπορεί να του προσφέρουν τα μπουζούκια, το ποτό και οι γυναίκες, οι οποίες για τον Ελληνάρα είναι γεννημένες για να υπηρετούν το μεγαλείο του και την αρχοντιά του (ο Ελληνάρας εύκολα μπινελικώνει και απαιτεί τη δέουσα προσοχή). Κλασικός τσαμπουκάς, δεν ησυχάζει αν δεν νιώσει ότι έχει πέραση και επιρροή. Οι μουσικές προτιμήσεις είναι τα λαϊκά συνήθως, τα οποία προσφέρουν παρηγοριά στη καψούρα και τις ανησυχίες που καθημερινά τον απασχολούν. Γνώστης της ευφυίας του και πάντα έμπειρος και ψημένος στη ζωή. Το όνειρο του Ελληνάρα είναι το δημόσιο, γιατί η μαγκιά είναι να δουλεύεις και να κάθεσαι και το ξέρει και αυτό καλά. Η πονηριά, το βόλεμα, η άξεστη συμπεριφορά, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο είναι τα συστατικά του σύγχρονου Ελληνάρα. Όλοι μας αποκαλούμε ο ένας τον άλλο έτσι και κανείς ποτέ δε βάζει τον εαυτό του σε αυτό το τσουβάλι. Μόνοι μας απαξιώνουμε τον εαυτό μας μέσα στην ίδια μας τη χώρα, παραδεχόμαστε ότι είμαστε Έλληνες των δέντρων, είμαστε όμως και περήφανοι λόγω ετικέτας. Μάθαμε να συντηρούμε τη βιτρίνα και ξεχάσαμε να ανανεώσουμε το εμπόρευμα. Η κουλτούρα μας επικεντρώθηκε στην άξεστη συμπεριφορά μας και στην επιφανειακή θεώρηση των πραγμάτων. Σηκώσαμε το χέρι και είπαμε "δε βαριέσαι" όταν το χέρι αυτό πρέπει να δώσει τα πιο δυνατά χαστούκια, μέρα με τη μέρα ακόμα πιο δυνατά. Κλείνω με το χρυσό κανόνα του Ελληνάρα: "Όλοι είναι μαλάκες"

Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ;

Ο ομηρικός Οδυσσέας περιπλανήθηκε επί μία δεκαετία προκειμένου να επιστρέψει στο ανάκτορό του στην Ιθάκη, αλλά και οι αρχαιολόγοι χρειάστηκαν 16 χρόνια ανασκαφών για να ανακαλύψουν το σημείο στο οποίο βρισκόταν το παλάτι, όπου τον περίμενε καρτερικά η Πηνελόπη.
Σε περίπτωση που επαληθευθεί, πρόκειται να αποτελέσει μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις των τελευταίων δεκαετιών. Η ανακάλυψη έγινε από δύο Έλληνες αρχαιολόγους από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, οι οποίοι πραγματοποιούν ανασκαφές τα τελευταία 16 χρόνια στην περιοχή Αγ. Αθανάσιος στην Ιθάκη. «Σύμφωνα με τα έως σήμερα στοιχεία, κινητά και ακίνητα, που είναι ιδιαίτερα σοβαρά, και με κάθε επιστημονική επιφύλαξη, πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στο Ανάκτορο του Οδυσσέα και της Πηνελόπης, το μόνο από τα Ανάκτορα των Ομηρικών Επών, που δεν έχει ανακαλυφθεί», δήλωσε ο καθηγητής Αρχαιολογίας, Θανάσης Παπαδόπουλος, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του, Λίτσα Κοντορλή, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, παρουσίασαν στις 20 Αυγούστου την επιστημονική τους ανακάλυψη.
Ειδικότερα, πρόκειται για ένα μέγαρο τριών επιπέδων με κλιμακοστάσιο λαξευμένο στον βράχο και μέσα σε αυτό εντοπίστηκαν υπολείμματα μυκηναϊκής κεραμικής. Ένα ακόμα σημαντικό εύρημα είναι μια κρήνη που τοποθετείται στον 13ο αιώνα π.Χ, περίοδο κατά την οποία έζησε ο Οδυσσέας. Αντίστοιχες κρήνες ήρθαν στο φως στην Ακρόπολη των Μυκηνών και την Τίρυνθα.
«Πιστεύουμε ότι με τα ευρήματα, που έχουμε, τεκμηριώνουμε με επιστημονικό τρόπο την παράδοση που αναφέρεται από τον Όμηρο και οι περιγραφές που γίνονται ταιριάζουν παρά τις καταστροφές που έχουν υποστεί, γιατί πρώτον, η περιοχή κατοικήθηκε και χάθηκαν πολύτιμα στοιχεία και δευτερευόντως επειδή ο χώρος ήταν άφρακτος με αποτέλεσμα περίεργοι περιπατητές να εισβάλλουν σε αυτόν καθημερινά», σημείωσε ο Θανάσης Παπαδόπουλος.
Ο καθηγητής αρχαιολογίας, Θανάσης Παπαδόπουλος, ζητά τη συνδρομή της Πολιτείας και του Υπουργείου Πολιτισμού, προκειμένου να συνεχιστούν οι ανασκαφές και να πραγματοποιηθεί περίφραξη του χώρου.
Υπενθυμίζεται πως πριν από τέσσερα χρόνια, το Νοέμβριο του 2006, ήρθε στο φως ένα σημαντικό εύρημα από την Ιθάκη. Επρόκειτο για πινακίδα στην οποία γίνεται αναφορά σε ένα από τα επεισόδια της Οδύσσειας.
Το εύρημα παρουσιάστηκε σε γερμανικό έγκριτο αρχαιολογικό έντυπο (ΚΑDMOS). Πρόκειται για την απεικόνιση πλοίου με τον Οδυσσέα, δεμένο στο κατάρτι, και τερατόμορφα σχέδια, μια τρίαινα και σημάδια γραφής Γραμμικής Α. Την επιστημονική δημοσίευση συνυπέγραψαν δύο Έλληνες αρχαιολόγοι με τον ειδικό σε θέματα επιγραφικής Βρετανό Τζ. Οουενς.
Η περιοχή Αγ. Αθανασίου, στην οποία γίνονται ανασκαφές, είναι έκτασης 25 στρεμμάτων και απαλλοτριωμένη με απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Πρόσφατα, μάλιστα, το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ιθάκης ενέκρινε για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων χρηματοδότηση 115.000 ευρώ, προκειμένου να συνεχισθεί η αρχαιολογική έρευνα.
Ο επί εικοσαετίας πρώην δήμαρχος Ιθάκης, Σπύρος Αρσένης, δήλωσε ότι «πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις για την ελληνική, και όχι μόνον, αρχαιολογία, καθώς ο Οδυσσέας αποτελεί εμβληματική μορφή για την παγκόσμια κοινότητα, τα μέλη της οποίας τον γνωρίζουν από τα μαθητικά τους χρόνια». Από την πλευρά του Υπουργείου Πολιτισμού δεν έχει διατυπωθεί κάποιο σχόλιο επί του θέματος.
Πηγή

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ.

Είναι γενικά παραδεκτό ότι η παιδεία στην Ελλάδα είναι χαμηλών προσδοκιών, επικεντρώνοντας την ουσία της στην πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση με μεθόδους παπαγαλίας και άρα περιορισμού της κριτικής σκέψης. Είναι συχνό φαινόμενο αριστούχοι μαθητές να υπολείπονται εφοδίων σε απλά καθημερινά θέματα και η μονόπλευρη γνώση της αποστήθισης να μην τους έχει αναβαθμίσει πνευματικά, παρά μόνο να τους έχει προσφέρει μια θέση σε ένα ίδρυμα, τις περισσότερες φορές και αυτό απελπιστικών προσδοκιών. Σήμερα για να μπορεί η κοινωνία να έχει αντίληψη και αντιστάσεις θα πρέπει μόνη της να αναζητήσει τρόπους απόκτησης γνώσης. Η επιστήμη που εφαρμόζεται καθημερινά πάνω στο κοινωνικό σύνολο, από διαφημιστές και επικοινωνιολόγους την καθιστά έρμαιο συμφερόντων που τις περισσότερες φορές λόγω έλλειψης χρόνου για σκέψη και εμβάθυνση, είναι δύσκολο να καμφθούν. Πόσο ανάγκη έχουν σήμερα οι άνθρωποι να βρουν ηρεμία μέσα από τη λογοτεχνία, την ποίηση, την ανάγνωση της ιστορίας και πόσο τελικά χρόνο τους δίνεται από το μοτίβο ζωής τους; Η υποκίνηση των μαζών είναι ευκολότερη όταν μας μαθαίνουν να μη λέμε όχι, να αρπάζουμε ευκαιρίες χωρίς να λογαριάζουμε κόστη, να ακολουθούμε τις τάσεις, να αναπαράγουμε λέξεις κενές και να πιστεύουμε στην ελπίδα που έρχεται από μόνη της από άτομα που δεν νοιάζονται για εμάς, παρά μόνο για το δικό τους κόσμο - των λίγων - των εχόντων τη γνώση.. Δεν στερείται η εποχή μας από φωτισμένους ανθρώπους, στερείται από αυτιά, στερείται από διαθέσιμους ανθρώπους να φωτιστούν. Έχουμε το χρέος να γίνουμε κυρίαρχοι του εαυτού μας. Να μη περιμένουμε από άλλους να κάνουν για εμάς τη δική μας δουλειά ή να λύσουν τα προβήματά μας. Αυτοκυριαρχία. Αυτομόρφωση. Όταν επιμελώς τις ισχυρές δυνάμεις τις συμφέρει να μένουν οι πολλοί στο σκοτάδι, τότε θα πρέπει οι πολλοί να βρουν τρόπους να σκορπίσουν το φως μεταξύ τους. Από την εκπαίδευση που πήρα, είμαι σίγουρος ότι δε θέλανε να μου δώσουν καλύτερη παιδεία. Ακόμα και παιδιά γυμνασίου θα μπορούσαν να συγκροτήσουν μια καλύτερη μορφή εκπαίδευσης, όμως όσοι είχαν την ευθύνη δε το πέτυχαν. Δε τους έδωσα την ευκαιρία και ούτε θα τους τη δώσω ποτέ, ελπίζω περισσότεροι να συνειδητοποιήσουν σύντομα τη ματαιότητα του πολιτικού συστήματος. Γίνε ο κυρίαρχος του εαυτού σου!!!
Από Young Blogger.

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ.*

*Η Τυποεκδοτική Α.Ε. ανήκει στο ΚΚΕ.

Οι απολύσεις στη Τυποεκδοτική ξεκίνησαν από τα τέλη Ιουλίου.
Απολύθηκαν περίπου 20 εργαζόμενοι ως πρώτη δόση τον Ιούλη.
Θα απολύονται 20 εργαζόμενοι το μήνα μέχρι και τον Οκτώβρη.
Οι αποζημιώσεις δίνονται κανονικά. Απολύονται και μέλη και μη μέλη του κόμματος καθώς και οικονομικοί και πολιτικοί μετανάστες.
Η Ομοσπονδία Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου και η Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων γιατί δεν βγάζει ανακοίνωση;
Γιατί δεν πάνε με το ΠΑΜΕ να διαμαρτυρηθούν έξω από την τυποεκδοτική;  (όπως κάνουν σε όσες επιχειρήσεις απολύουν εργαζόμενους)
Κίνημα Τυπογράφων

Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΝΕΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ;

Πέντε στα έξι νέα φάρμακα «δεν προσφέρουν τίποτε καινούργιο σε σχέση με γνωστά και παλαιότερα φάρμακα» καταγγέλλει ένας Αμερικανός καθηγητής, ο οποίος πνέει μένεα εναντίον των φαρμακοβιομηχανιών, για τις οποίες ισχυρίζεται ότι «κατασκευάζουν» νέες ασθένειες ώστε να δικαιολογήσουν την παρασκευή και κυκλοφορία νέων φαρμάκων.
Τον ύποπτο φάκελο της «ασθενειοκαπηλίας» ανοίγει ο Ντόναλντ Λάιτ, καθηγητής Συγκριτικής Πολιτικής της Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Νιου Τζέρσεϊ. Στο υπό έκδοση βιβλίο του με τίτλο «Ο κίνδυνος των συνταγογραφημένων φαρμάκων» («Τhe RiskofΡrescription Drugs»), ο Λάιτ αναφέρει ότι το 85% όλων των καινούργιων φαρμάκων που κυκλοφορούν στο εμπόριο είναι «παντελώς άχρηστα».
«Οι εταιρείες είναι ένοχες για τη δημιουργία μιας λαϊκής αγοράς “λεμονιών”, δηλαδή ενός παζαριού φαρμάκων, όπου ο πωλητής γνωρίζει πολύ περισσότερες πληροφορίες για το προϊόν του από ό,τι ο αγοραστής», τονίζει με εμφανή οργή ο Λάιτ. Και συμπληρώνει: «Οι κλινικές δοκιμές του κάθε φαρμάκου είναι ατελείς και ελλιπείς, χωρίς να ελέγχονται όλες οι βασικές παρενέργειές του στην ανθρώπινη υγεία». Η πρώτη αντίδραση ήρθε από την Ένωση Βρετανικών Φαρμακοβιομηχανιών (ΑΒΡΙ) και ήταν άμεση και λάβρα.
Εκπρόσωπός της επεσήμανε: «Χιλιάδες άνθρωποι είναι σήμερα ζωντανοί ή υγιείς εξαιτίας πολλών νέων φαρμάκων. Τα καινούργια φάρμακα βελτίωσαν τις συνθήκες ζωής μας, χαρίζοντάς μας πολλά επιπλέον χρόνια. Για το λόγο αυτό θα ήταν χρήσιμο ο καθηγητής Λάιτ να μην αναλώνεται σε κούφιες κατηγορίες χωρίς πρώτα να μας παρέχει τρανταχτά επιχειρήματα των ισχυρισμών του».
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που χρησιμοποιεί ο καθηγητής είναι οι στατίνες, τα πλέον δημοφιλή φάρμακα που κυκλοφορούν σήμερα για τη μείωση της χοληστερόλης, με αποτέλεσμα τη θωράκιση εκατομμυρίων ανθρώπων από εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια. Ο Αμερικανός επιστήμονας υποστηρίζει ότι η λήψη τους αυξάνει τους κινδύνους για σοβαρές παρενέργειες, όπως ηπατική ανεπάρκεια, βλάβες στα νεφρά, μυϊκή αδυναμία και καταρράκτης στα μάτια. Οι φαρμακοβιομηχανίες αντιτάσσουν ότι «οι στατίνες έχουν αποδειχθεί σωτήριες στην πράξη».
Στο πλευρό του Αμερικανού καθηγητή τάσσονται αρκετοί συνάδελφοί του, όπως οι γιατροί Ρέι Μόινιχαν και Ντέιβιντ Χένρι, οι οποίοι σημειώνουν ότι «Καταστάσεις της φυσιολογικής ζωής, όπως η εμμηνόπαυση, αντιμετωπίζονται σαν ασθένειες. Ήπια προβλήματα παρουσιάζονται σαν σοβαρές αρρώστιες από καμπάνιες χρηματοδοτούμενες από τις εταιρείες, όπως το λεγόμενο σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου. Παράγοντες κινδύνου, όπως η χοληστερόλη και η οστεοπόρωση, αντιμετωπίζονται σαν αρρώστιες».
Οργανώνουν εκστρατείες για να σπείρουν το φόβο
ΤΟ 2006 γιατροί και επιστήμονες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, τον Καναδά και άλλες χώρες διεξήγαγαν για πρώτη φορά έρευνες για το φαινόμενο της «ασθενειοκαπηλίας», της «καπήλευσης» δηλαδή του φόβου του κάθε ανθρώπου σχετικά με την υγεία του.Τα συμπεράσματά τους, τα οποία δημοσιεύθηκαν σε ειδικό τεύχος της ιατρικής επιθεώρησης ΡublicLibraryofScience Μedicine, έδειξαν ότι οι φαρμακοβιομηχανίες διεξάγουν, εδώ και πολλά χρόνια, καλά οργανωμένες εκστρατείες προκειμένου να «δημιουργήσουν» νέες ασθένειες και να προωθήσουν τα ανάλογα φάρμακα στο κοινό, αυξάνοντας ταυτόχρονα τα ήδη υπέρογκα κέρδη τους.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/

...ΠΟΛΥΘΕΣΙΤΕΣ, ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ.

Στο χθεσινό σαββατιάτικο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ-1 των 20:00 έγινε λόγος,για τους "έξυπνους" κρατικούς λειτουργούς που μέσω διαφόρων επιδομάτων λυμαίνονται το δημόσιο με διπλούς μισθούς και λοβιτούρες.

Και να ήταν οι μόνοι…
Πόσοι Πανεπιστημιακοί δεν κατέχουν πληθώρα θέσεων; Είναι τακτικοί καθηγητές και ταυτόχρονα μέλη σε 1-2 επιτροπές υπουργείων, ειδικά διδακτικά μέλη σε μεταπτυχιακά προγράμματα, σύμβουλοι οργανισμών ή ΔΕΚΟ, διατηρούν ερευνητική θέση στο Πανεπιστήμιο και/ή άλλο ερευνητικό ίδρυμα, αν πρόκειται για γιατρούς κρατούν την ιδιότητά τους στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο αλλά και εξωτερικά, ενδέχεται να είναι πρόεδροι κάποιου σημαντικού οργανισμού (πχ. ΕΟΦ), κλπ. Λες και οι συγκεκριμένοι είναι το Α και το Ω του αγλαΐσματος των επιστημόνων… (για ορισμένες θέσεις, ας είναι καλά οι γνωριμίες και οι πολιτικές τους αποχρώσεις).
Μα θα μου πείτε (και αυτή η παρένθεση παρατίθεται σαν θλιβερή διαπίστωση) ότι εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε αντιδράσει στον όρο "ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΟΦΩΝ" που είναι ότι πιο αισχρό και ατιμωτικό για την ιστορία μας όταν βάζουμε στην ίδια μοίρα τους Σοφούς της Αρχαιότητας και τους σημερινούς αστοιχείωτους τσαρλατάνους των επιστημών…
Για την αποφυγή παρεξηγήσεων, οι εν λόγω δεν λαμβάνουν ένα ξεχωριστό μισθό για τη κάθε τους δραστηριότητα. Απλά "την βολεύουν" με επιμίσθια που αθροιστικά κάνουν τη διαφορά και "δεν πληγώνουν" το κρατικό κορβανά.
Δεν είναι όμως άδικο, ορισμένα άτομα, που ήδη έχουν μια θέση και μάλιστα σημαντική και καλοπληρωμένη, να τυγχάνουν τέτοιας εύνοιας τη στιγμή που υπάρχουν εκατοντάδες άνεργοι επιστήμονες όλων των ηλικιών που θα μπορούσαν να βγάζουν ένα κομμάτι ψωμί με το ένα τουλάχιστον από τα επιμίσθια των αρχιερέων της "σιωπηλής βούτας";
Γνωρίζω πολλά άτομα που θα δεχόντουσαν μια από τις παραπάνω θέσεις για ένα απλό επιμίσθιο των 100 Ευρώ ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ στη κοινωνία για το γεγονός ότι δεν είναι άνεργοι μετά από χρόνια και χρόνια σπουδών, με μεταπτυχιακούς τίτλους και διδακτορικά…
Αλλά ποιος μέχρι σήμερα έχει ενδιαφερθεί για τους άνεργους επιστήμονες ή τους άνεργους γενικότερα, ή ποιος μέχρι σήμερα έχει έστω σκεφτεί ότι υπάρχουν και εναλλακτικές λύσεις όπως αυτή του καταμερισμού των θέσεων που κατέχουν οι γνωστοί-άγνωστοι πολυθεσίτες;
Τι άλλο να πει κανείς; Δεν υπάρχει αμφιβολία για την ανεπάρκεια του Συστήματος και την αδιαφορία των ιθυνόντων...

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

ΤΑ ΚΑΤΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΨΕΥΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΒΟΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

Του Νίκου Χρυσολωρά
Ο τρόπος με τον οποίο τα περισσότερα τηλεοπτικά κανάλια καλύπτουν κάθε χρόνο τον Ορθόδοξο «εορτασμό» της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι ενδεικτικός της έλλειψης σοβαρότητας που χαρακτηρίζει τα ελληνικά ΜΜΕ. Και αν στην περίπτωση των δελτίων ειδήσεων του δεκαπενταύγουστου, η αμετροέπεια είναι απλώς ενοχλητική και αντιαισθητική, δεν ισχύει το ίδιο και για την ελαφρότητα με την οποία η πλειοψηφία των ηλεκτρονικών μίντια προσέφερε έως σήμερα ιδεολογική κάλυψη στις δομικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας.
Ο χαρακτηρισμός μίας εικόνας ως «θαυματουργής» θα έπρεπε κανονικά να είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση, καθώς υποδηλώνει ότι έχει διαπιστωθεί πως ένα φυσικό αντικείμενο έχει υπερφυσικές ιδιότητες. Οι δημοσιογράφοι που υπηρετούν -υποτίθεται - την ενημέρωση οφείλουν λοιπόν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν μεταφέρουν ανάλογες «πληροφορίες» στο κοινό που παρακολουθεί τα δελτία ειδήσεων – υποτίθεται και πάλι - για να ενημερωθεί. Κι όμως, στο «θαυματουργό» κόσμο των ελληνικών ΜΜΕ, η χώρα μας έχει κατακλυστεί από εικονίσματα που θεραπεύουν αρρώστους, κερδίζουν πολέμους και ανασταίνουν νεκρούς, αν πιστέψουμε τουλάχιστον τους «παρουσιαστές» των οκτώ.
Ανάλογης σοβαρότητας είναι δυστυχώς και η κάλυψη των οικονομικών θεμάτων. Έτσι, όταν ανεβαίνουν οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, οι ομιλούσες κεφαλές των δελτίων κάνουν λόγο για «φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης». Κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να επισημάνει το αυτονόητο, ότι δηλαδή η διαφορά ανάμεσα στις εμπορικές και τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων όχι μόνο επιτρέπει, αλλά εξαναγκάζει ακόμη και ευσυνείδητους πολίτες να φοροδιαφεύγουν. «Ακόμη και αν θέλεις να βάλεις στο συμβόλαιο την εμπορική αξία του ακινήτου, κανείς αγοραστής δεν θα το δεχθεί», μου έλεγε πρόσφατα κατασκευαστής κατοικιών. Παρόλα αυτά, οι δημοσιογράφοι που κατά τ’ άλλα διαμαρτύρονται για την αποτυχία της εκάστοτε κυβέρνησης να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή, σταυρώνουν όσους υπουργούς οικονομικών τολμήσουν να κάνουν ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, περιορίζοντας το χάσμα ανάμεσα σε εμπορικές και αντικειμενικές αξίες.
Δεύτερο – και εξίσου εξωφρενικό – παράδειγμα είναι η παρουσίαση εκθέσεων διεθνών οργανισμών. «Προτάσεις σοκ του ΟΟΣΑ!» ακούμε συνήθως από τους «έγκριτους αναλυτές» των δελτίων, όταν δίνεται στη δημοσιότητα κάποια μελέτη των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας. Επιπλέον, η αυτονόητη υποχρέωση του ΣΔΟΕ για τη διενέργεια ελέγχων σε επιχειρήσεις χαρακτηρίζεται «σαφάρι», η επιβολή των αναλογούντων προστίμων «καταιγίδα» και η επαναφορά των τεκμηρίων διαβίωσης, τα οποία πλήττουν μόνο όσους ψεύδονται στις φορολογικές τους δηλώσεις, προκαλεί πάντοτε «θύελλα αντιδράσεων».
Όταν λοιπόν η ποιότητα του δημόσιου λόγου είναι τόσο χαμηλή και όταν η πολιτική ζωή του τόπου έχει προσαρμοστεί πλήρως στα δελτία «ειδήσεων», δεν είναι να απορεί κανείς για το πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Το ενθαρρυντικό είναι ότι οι πολίτες φαίνεται πως βλέπουν πλέον πέρα από την πραγματικότητα του τηλεοπτικού δέκτη. Δεν επικρότησαν, ούτε θα επικροτήσουν, όλα τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που εφαρμόστηκαν μέχρι σήμερα, αλλά, αν κρίνουμε από το εύρος των κινητοποιήσεων, αποδέχθηκαν στην πλειοψηφία τους τις μεταρρυθμίσεις που θεωρούσαν εκ των πραγμάτων επιβεβλημένες. Πρόκειται για μία εξέλιξη αρνητική για τους «αναλυτές» των δελτίων, αλλά θετική για τη χώρα. Ενδεχομένως δε να αποδειχθεί ευεργετική και για τη δημοσιογραφία, αφού θα ξεκαθαρίσει επιτέλους ποιοι είναι κατάλληλοι για τα δελτία του δεκαπενταύγουστου και ποιοι για τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου.

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ.

ΠΡΟΣ
Τον Έλληνα καταναλωτή
Ενταύθα

ΞΥΠΝΑΑΑ!!! Ζήτα αποδείξεις για ό,τι αγοράζεις γιατί σε µερικούς µήνες, αν τα έσοδα του Δηµοσίου από ΦΠΑ παρουσιάσουν υστέρηση σε σχέση µε τον στόχο του προϋπολογισµού, θα φωνάζεις ότι πάλι εσύ πληρώνεις τα σπασµένα. Για να µην πληρώσεις, λοιπόν, τα σπασµένα, σταµάτα να παριστάνεις τον άνετο, πάψε να αδιαφορείς για το συµφέρον σου και να επιτρέπεις σε εµπόρους και επαγγελµατίες να παρακρατούν τον ΦΠΑ που ΕΣΥ πληρώνεις για να πάει στα ταµεία του κράτους κι όχι στις τσέπες του κάθε τσαρλατάνου. Μη ζητάς µόνο από το κράτος να σε προστατεύει, προστάτεψε κι εσύ τον εαυτό σου και το συµφέρον σου. Αν σ’ αρέσει κάποιοι να σε θεωρούν κορόιδο και να κερδίζουν σε βάρος σου, συνέχισε στον ίδιο δρόµο. Ανέλαβε, όµως, και τις ευθύνες σου και πάψε να τις φορτώνεις συνέχεια σε άλλους. Άλλαξε κι εσύ για να αλλάξει αυτή η χώρα.
Με εκτίμηση
Λιθο...Βόλος

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

ΧΙΡΟΣΙΜΑ - 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1945


Το αμερικανικό βομβαρδιστικό «Enola Gay» ρίχνει την πρώτη ατομική βόμβα (ορθότερα: πυρηνική βόμβα) στη Χιροσίμα, καταστρέφοντας το μεγαλύτερο μέρος της πόλης και σκοτώνοντας άμεσα 70.000 (συνολικά περισσότερους από 130.000) ανθρώπους, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Αμερικανών.
λιθο...Βόλος.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

ΒΟΛΕΣ ΚΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ ΠΑΠΠΑ.

Με το όπλο «παρά πόδα» αναμένει ο Περισσός τη δημοσιοποίηση από το Μουσείο Μπενάκη της «πολιτικής διαθήκης» της Ελλης Παππά , συντρόφου του Νίκου Μπελογιάννη , ο οποίος εκτελέστηκε το 1952 από το μετεμφυλιακό καθεστώς. Η είδηση ότι το μουσείο θα εκδώσει ως το προσεχές καλοκαίρι τα κείμενα που παρέδωσε η ίδια (το 1993 και το 1995) στον διευθυντή του κ. Αγγ. Δεληβορριά με τη ρητή προϋπόθεση να γίνει γνωστό το περιεχόμενό τους μετά τον θάνατό της (απεβίωσε τον περασμένο Οκτώβριο), ενεργοποίησε τα κομματικά ανακλαστικά.
Η δημοσίευση της επιστολής που συνόδευε μέρος του «φακέλου» της και η οποία συνιστούσε ένα δριμύ «κατηγορώ» κατά των σταλινικών μεθόδων στην άσκηση της κομματικής εξουσίας, προκάλεσε την (αναμενόμενη) αντίδραση του ΚΚΕ, το οποίο διά του εκπροσώπου του- και εκ των κεντρικών ιδεολογικών εκφραστών του Περισσού- κ. Μ. Μαΐλη απεφάνθη ότι «η Ελλη Παππά δεν έβγαλε σωστά συμπεράσματα από την πορεία του ΚΚΕ». Το «σήμα» που εξέπεμψε εμμέσως η ηγεσία του κόμματος προς κάθε κατεύθυνση- από τον Τύπο ως τους οικείους της- ήταν ότι όσα γράφονται και λέγονται, αλλά κυρίως όσα θα έλθουν στο φως της δημοσιότητας με την έκδοση του πλήρους περιεχομένου της «πολιτικής διαθήκης», έχουν στόχο «να πλήξουν το ΚΚΕ».

Διαβάστε περισσότερα:   Το Βήμα

Σχόλιο λιθο...Βόλου: Είναι σίγουρο ότι το ΚΚΕ φοβάται τις πολιτικές προεκτάσεις που θα λάβει η δημοσιότητα της «διαθήκης» και γιαυτό έσπευσε να χαρακτηρίσει όλα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας ως «αντι-ΚΚΕ εκστρατεία».
Εκτιμώ ότι η Έλλη Παππά θα έχει την ίδια τύχη με όλους τους άλλους συντρόφους της. Θα συνεδριάσει η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής, θα τη διαγράψει (μετά θάνατο !!!), θα την αποκηρύξει(μετά θάνατο !!!) και με μια ανακοίνωση στο «Ριζοσπάστη» θα τελειώσουν οι μπελάδες που τους άνοιξε.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ.

Του Κώστα Βαξεβάνη
Η κρίση στην Ελλάδα δεν μπορεί να περιγραφεί με νούμερα και στατιστικές. Είναι λάθος να περιγραφεί με γραφικά και πίνακες. Η κρίση (και η χρόνια θολωμένη κρίση μας) φαίνεται στα καθημερινά μικρά νούμερα. Όταν στηθείς στην ουρά δύο ώρες για δυό λίτρα βενζίνης , αντί να πεις πάω με το τραίνο ή το λεωφορείο. Όταν πληρώνεις έναν καφέ 4 ευρώ επειδή θεωρείς δικαιολογημένο πως τόσο πρέπει να κάνει αφού, ο μαγαζάτορας πληρώνει ενοίκιο στον ιδιοκτήτη ,το ποσό που χρειάζεται για να ζει χωρίς να δουλεύει. Αυτή η αυταπόδεικτη φυσικότητα του καθιερωμένου παραλογισμού.

Πού βρίσκεται όλος εκείνος ο παραλογισμός, πώς γεννιέται. Σίγουρα τον γεννά πρωτίστως το πολιτικό σύστημα. Αλλά πώς γίνεται και το σύστημα να μην αλλάζουμε και τον παραλογισμό να αναπαράγουμε; Τρομάζω στην ιδέα πως μπορεί ο Καραμανλής (ο κανονικός) να είχε δίκιο λέγοντας πως είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο. Φρόντιζε να ξεχνάει βέβαια πως το έχτισε με τα χεράκια του, (τη συνεργασία με το παλάτι, τις εκλογές της βίας και νοθείας, το παρακράτος,τα οικογενειακά δημόσια έργα), αλλά και εμάς να μας αρέσει τόσο πολύ να ζούμε σε φρενοκομείο;

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΕΘΝΟΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΩΝ.

Και τώρα τι κάνουμε; Τίποτε. Έχουμε παγώσει όλοι και παρακολουθούμε όλα να γκρεμίζονται τριγύρω μας. Ισοπεδωμένα όνειρα, πρώην υψηλοί στόχοι και το κεραμίδι που είχαμε βάλει πάνω από το κεφάλι μας έχει αρχίσει την κάθοδο και αργά ή γρήγορα θα μας συνθλίψει. Δεν υπάρχουν οικονομικές αναλύσεις, ούτε πολιτικές διεξόδου. Πάνε αυτές οι μέρες. Έφυγαν ανεπιστρεπτί. Όσο για κείνα τα χρόνια που τα βάλαμε ενέχυρο σε μία χώρα, που από πείσμα πιστέψαμε, δεν αγοράζονται πλέον ούτε για μία τρύπια δεκάρα.
Όλοι ξέρουμε ποιοι φταίνε αλλά πια δεν έχουμε τα κουράγια να τους στήσουμε στον τοίχο διότι ακόμη και ο τοίχος των εκτελέσεων των εκτελεστών μας, δόθηκε αντιπαροχή. Μας τον πήραν και αυτόν για να μην έχουμε ούτε καν την ελπίδα της τελικής δικαίωσης. Να πούμε ότι χάσαμε αλλά κάποιοι θα πληρώσουν την πληρωμένη ήττα μας.
Και τώρα τι κάνουμε λοιπόν; Το μαύρο χρήμα καλά κυλάει στις τσέπες όπως κυλούσε πάντα. Οι θυρίδες των πολιτικών και των λαμογιών δεν θα ανοίξουν ποτέ. Δεν θα μάθουμε ποτέ πόσο τελικά κόστισαν σε τρεις γενιές Ελλήνων τα κουστούμια και τα γούστα του χειρότερου συρφετού πολιτικών και εμπλεκομένων παγκοσμίως. Πάντως σίγουρα πιο ακριβά από τα γούστα του κάθε μονάρχη που πέρασε από αυτή την χώρα και από οποιαδήποτε άλλη. Πήραμε με ευκολία το χάπι με το όνομα "Δημοκρατία" ξεχνώντας ότι για να μπορεί αυτή να επιβιώσει θα έπρεπε τα κελιά των φυλακών να είναι μεσοτοιχία με τα έδρανα των βουλευτών. Έτσι ορίζεται η Δημοκρατία: Το λάθος πληρώνεται. Αντί όμως κελιών βάλαμε πλάτη για να χτιστούν κομματικά γραφεία και πουλήσαμε την συνείδηση για μία νύχτα στα μπουζούκια.
Το σπίτι που φτιάξαμε έστεκε χρόνια πάνω σε ρέμα. Ένα υπόγειο ποτάμι κυλούσε όσο κοιμόμαστε και ονειρευόμαστε ότι την επόμενη μέρα ίσως εμείς να ορίζαμε τις ζωές των διπλανών μας, όπως το κωλόπαιδο που έγινε ξαφνικά και από το πουθενά υπουργός. Πέφτει πλέον το σπίτι και έξω δε μπορείς να βγεις. Είναι σαν να σε περικλείει ωκεανός. Ίσως κουτσά- στραβά να την βγάλεις και φέτος. Λίγο λαμογιά, λίγο πονηριά, λίγο κανένας γνωστός….κάτι θα βρεις να κάνεις. Αλλά τα όνειρα για το μέλλον και για αυτά που σκόπευες να εισπράξεις, έχοντας δώσει το μερίδιο σου χρόνια τώρα, ξέχασέ τα. Γενικώς πρέπει να ξεχάσεις ότι είσαι πολίτης μιας χώρας γιατί αν δεν το έχεις συνειδητοποιήσει, ένας ραγιάς ήσουν πάντα και ως ραγιάς θα πεθάνεις.
Τίποτε ποτέ δεν ήταν δικό σου. Νοίκιαζες ένα κομμάτι δήθεν εθνικής συνείδησης και το έκανες και σημαιάκι ανεβαίνοντας 5 εκατοστά από το έδαφος σε φαμφάρες και εθνικές εορτές, σαν να ήταν δική σου αυτή η γη. Δεν ήταν όμως. Νοικιασμένη την είχες εσύ και δυστυχώς, από ό,τι δείχνει η κρυμένη αλλά πραγματική ιστορία, νοικιασμένη την είχαν και οι αναλώσιμοι πρόγονοί σου.
SIMPLE MAN

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

ΓΝΩΣΗ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.

Στην Ελλάδα της ισοπέδωσης και απαξίωσης της Γνώσης, τα σχολικά βιβλία καταλήγουν στα σκουπίδια ή σκίζονται και καίγονται στο τέλος της χρονιάς από εκείνους ακριβώς που θα έπρεπε να τα σέβονται και να τα αγαπούν. Δεν φταίνε βέβαια τα παιδιά, είναι οι τελευταίοι που έχουν ευθύνη, υπαίτια είναι η γενικότερη αποτυχία της Κοινωνίας μας στον τομέα της Αξιοκρατίας. Σε μια χώρα όπου το κύριο μέσον ανέλιξης είναι η θρασύτητα, η αυθαιρεσία, ο νεποτισμός και η κομματική ταυτότητα, η Γνώση είναι απόλυτα φυσικό να πετιέται στα σκουπίδια ως άχρηστη... Όλοι οι αξιόλογοι Έλληνες επιστήμονες (που έχουν τη δυνατότητα) εγκαταλείπουν ομαδικά τη χώρα, τα Πανεπιστήμια έχουν κατακλυστεί από κομματικούς μηχανισμούς και πρόσωπα, ενώ το διανοητικό και μορφωτικό επίπεδο του μέσου Έλληνα σε χρόνια παχιών αγελάδων έχει πάρει τον κακό κατήφορο, λένε οι έρευνες. Η λυπηρή φτώχεια του λεξιλογίου και της σκέψης των νέων είναι προφανέστατη, σε μια εποχή όπου θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Θεριεύουν ο τζόγος, η εγκληματικότητα, η θεοκρατία, οι απατεώνες, ο ανορθολογισμός... Τυχαίο; Δεν νομίζω...

ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ 180 ΧΡΟΝΙΑ.

Ενας τρίτος ανεξάρτητος παρατηρητής των υποθέσεων του νεοελληνικού κράτους θα ένιωθε το κενό και θα κατέγραφε δυστυχώς ότι κάθε κρίσιμο βήμα έκρυβε εξωτερική πίεση ή παρέμβαση.
Κακά τα ψέματα, η έκβαση της επανάστασης του 1821 κρίθηκε από την παρέμβαση των ξένων δυνάμεων.
O ίδιος Καποδίστριας, που έθεσε τα θεμέλια του νεοελληνικού κράτους, ήταν ένας «ξένος», που δεν άντεξαν οι ντόπιοι εκπρόσωποι του αναχρονισμού. Και αργότερα οι Βαυαροί ήλθαν εδώ ως τοποτηρητές των εγγυητριών δυνάμεων.
Η μετέπειτα περίοδος ανάπτυξης στηρίχθηκε επίσης στον δανεισμό, η οποία το 1893 έφερε την πτώχευση και μαζί τον Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο, ο οποίος και επέβαλε σταθερές πηγές εσόδων στο πτωχευμένο και ελεγχόμενο από τους δανειστές ελληνικό κράτος. Ο Εδουάρδος Λω ήταν αυτός που επέβαλε τους φόρους του μονοπωλίου στο αλάτι, στον καπνό, στο φωτιστικό πετρέλαιο, στα σπίρτα και στα παιγνιόχαρτα.
Αλλά και αργότερα μετά τους βαλκανικούς πολέμους και τη μικρασιατική καταστροφή πάλι τα δάνεια μιας άλλης τρόικας επέτρεψαν την αποκατάσταση των προσφύγων και την εκτέλεση των λεγόμενων παραγωγικών έργων, τα οποία έδωσαν πνοή στην καθημαγμένη ελληνική ύπαιθρο.
Στη βάση των απαιτήσεων της Κοινωνίας των Εθνών εξασφαλίστηκε η νομισματική σταθερότητα και εφαρμόστηκε μετά το 1927 πρόγραμμα ανασυγκρότησης του ελληνικού κράτους. Το 1945 μετά την απελευθέρωση το 1944 ήταν η επέμβαση των Αγγλων που έκρινε την πορεία της χώρας. Με το τέλος του εμφυλίου πολέμου το σχέδιο Μάρσαλ, η αμερικανική βοήθεια και οι υπαγορεύσεις που πήγαζαν από αυτήν έστησαν το μεταπολεμικό κράτος. Οι βασικές δομές, από τον στρατό και τα σώματα ασφαλείας ως τις μυστικές υπηρεσίες και τις Εφορίες, φέρουν όλες αμερικανική σφραγίδα. Ο κεντρικός φορολογικός νόμος που ισχύει ακόμη και σήμερα καταρτίστηκε στη βάση των οδηγιών της αμερικανικής αποστολής και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ότι προέβλεπε από τότε φόρο επιτηδεύματος, την πρώιμη εκδοχή των σύγχρονων αντικειμενικών κριτηρίων. Αργότερα στα πρώτα χρόνια της συμμετοχής μας στην ΕΟΚ, η πρώτη διαδικασία προσαρμογής ήλθε ως αποτέλεσμα των όρων του δανείου που υπέγραψε το 1985 ο Κώστας Σημίτης.
Ακολούθησε η πορεία προς την ΟΝΕ, η οποία στηρίχθηκε καθ΄ ολοκληρίαν στις οδηγίες και στη στενή παρακολούθηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και φθάσαμε στη σημερινή κρίση η οποία αποσοβήθηκε χάρις στην εξωτερική βοήθεια. Από αυτή πηγάζει η παρούσα απόλυτη εξάρτηση και καθοδήγηση από την τρόικα Ευρωπαϊκής Ενωσης, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία αποτελεί την επιτομή της παρέμβασης του διεθνούς παράγοντα στις εξελίξεις της χώρας.
Επιβεβαιώνει δυστυχώς αυτή η αναδρομή αδυναμίες εθνικές και πολιτικές. Τις οποίες οφείλουμε κάποτε να ξεπεράσουμε. Αλλιώς κάποια στιγμή θα συμβεί το μοιραίο της πλήρους απώλειας της εθνικής ανεξαρτησίας.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΚΡΗ.

Πιάσαμε πάτο. Δεν είμαι εγώ ο μηδενιστής αλλά η πραγματικότητα. Η γενιά μου, οι άρχοντες του τόπου σήμερα, καταλήστεψε τη χώρα, την έφερε στο χείλος της καταστροφής και προσπαθεί με προφάσεις και ψευτοδικαιολογίες να κρύψει τις ευθύνες της. Πιάσαμε πάτο.
Το έγκλημα συνεχίζεται, ζήσαμε μια συμβιβαστική ζωή, που την ονομάσαμε, για να χρυσωθεί το χάπι, συμβατική. Συμβιβαστήκαμε, με ότι χειρότερο συνέβαινε, περιμένοντας να γλείψουμε κι’ εμείς κάποιο κοκαλάκι.
Η ιστορία, αμείλικτη όπως είναι, θα μας βάλει σαν ελιές στο λιοτρίβι, οι μυλόπετρες θα μας συνθλίψουν και στην κάνουλα αντί για λάδι θα βγει ένα μαύρο σαν κατράμι ζουμί κατάπικρο και δύσοσμο.
Το κακό είναι ότι συνεχίζουμε, προσπαθούμε με κάθε τρόπο, να κάνουμε τα παιδιά μας «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση» μας σαν τα μούτρα μας (τρομάρα μας).
Δεν εξασφαλίζουμε στους νέους ούτε ένα σχολείο της προκοπής, ένα σχολείο που ότι γίνεται να είναι χρήσιμο και δημιουργικό, να δίνει στους νέους ανθρώπινες αξίες, να χαίρονται και μέσα στο μάθημα όχι μόνο στο διάλλειμα. Οι δράσεις στο σχολείο, να γίνονται με γνώμονα την πρόοδο και όχι γιατί έτσι πρέπει.
Όταν οι νέοι προσπαθούν να εκφραστούν, τους βουτάμε απ’ το λαιμό, να τους πνίξουμε. «Όχι ότι προάγει την παιδεία, μικρέ, αλλά ότι πρέπει με τα δικά μας κριτήρια.»
Δίνω στους νέους την ευχή, να ζήσουν όσο μπορούν, χωρίς συμβιβασμούς, τουλάχιστον λιγότερους από εμάς, ελεύθεροι και να πάρουν την τύχη τους και τη χώρα στα χέρια τους, σίγουρα τα πράγματα, θα πάνε πολύ καλύτερα γιατί δεν υπάρχουν και χειρότερα, είμαστε στον πάτο.